Να ξεριζώσουν τ' αμπέλια τους εξωθούνται μαζικά οι αμπελουργοί εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ, καθώς και της πολιτικής της κυβέρνησης. Οι τιμές δε λένε να δούνε χαΐρι, οι εισαγωγές δίνουν και παίρνουν και ο νέος κανονισμός της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς Οίνου προσφέρει δελεαστικά κίνητρα για την οριστική εγκατάλειψη της αμπελουργίας.
Ηδη έχει ξεκινήσει η διαδικασία υποβολής αιτήσεων για εκρίζωση και όπως εκτιμάται μέχρι τις 5 του Σεπτέμβρη που λήγει η προθεσμία, ο αριθμός των αιτήσεων θα φτάσει σε μεγάλα ύψη. Μπρος στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν μικρομεσαίοι αμπελουργοί προτιμούν να πάρουν από 756 μέχρι 1.476 ευρώ το στρέμμα αποζημίωση για το ξερίζωμα, συν 35 ευρώ ενιαία ενίσχυση μέχρι το 2013. Αλλωστε, τα μέχρι τώρα δεδομένα λένε πως η κυβέρνηση θέλει να επιδοτηθούν τα μισά καλλιεργούμενα στρέμματα (300.000) και να πεταχτούν εκτός επιδότησης οι μικροί παραγωγοί. Για τα μισά στρέμματα, το ποσό που έχει οριστεί για την ενιαία ενίσχυση, με βάση τα κοινοτικά χρήματα βγάζει μόλις 43 ευρώ το στρέμμα. Υπό αυτές τις συνθήκες, που συνδιαμορφώνουν πολυεθνικές, ΕΕ και κυβέρνηση, δε σώζεται η αμπελουργία, ό,τι και να λένε μερικοί μερικοί.
Τον ανήξερο για μια σειρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι αγρότες, αποτέλεσμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, έκανε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης στο νομό Λασιθίου όπου και περιόδευσε. Μάλιστα, μιλώντας με εκπροσώπους των αγροτών στην Ιεράπετρα, όπου είχε συνάντηση, τόνισε: «Παρατηρούμε ότι το κράτος απουσιάζει μονίμως. Δεν είναι κοντά στον αγρότη, να τον ενημερώσει για τις συνέπειες της νέας Κοινοτικής Αγροτικής Πολιτικής, να του δώσει τη βοήθεια, την εκπαίδευση, την ενημέρωση και να στηρίξει μία προσπάθεια αναγέννησης και ενδυνάμωσης του συνεταιριστικού κινήματος». Δηλαδή, ο κ. Παπαδημούλης ούτε λίγο ούτε πολύ βγάζει λάδι την Κοινή Αγροτική Πολιτική και την ΕΕ για τα προβλήματα που βιώνουν οι αγρότες στην Κρήτη και σ' όλη την Ελλάδα. Και πώς να μην το κάνει όταν στην Ευρωβουλή ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ την έχει στηρίξει με τα μπούνια. Ελεος!!
Και μη γίνει καμία ...παρεξήγηση. Δεν πρόκειται για καμιά ξαφνική κρίση ταυτότητας, ούτε της Επιτροπής, ούτε των πολιτικών της προϊσταμένων στην κυβέρνηση. Το πράγμα είναι ξεκάθαρο.
«Η εποπτεία της αγοράς και η ενίσχυση του ανταγωνισμού είναι βασικό μέλημα της πολιτικής μας προκειμένου να εξασφαλίσουμε την κατά το δυνατόν καλύτερη λειτουργία της και την επίτευξη ακόμα καλύτερων τιμών για τους καταναλωτές». Την «εποπτεία» οι καταναλωτές την... είδαν. Την...«επίτευξη ακόμα καλύτερων τιμών», των τιμών που φέρνει η «ενίσχυση του ανταγωνισμού», έχουν κάθε λόγο να την ακούν, τουλάχιστον, με καχυποψία...
Τι παρατάσεις στα ληξιπρόθεσμα χρέη σκέπτεται, τι ειδικούς ελέγχους σε συγκεκριμένες επαγγελματικές κατηγορίες, τι νέους φόρους που να μην ...«κάνουν μπαμ» αλλά να είναι προσοδοφόροι...
Προφανώς οι αρμόδιοι θα εξαντλήσουν και τα τελευταία αποθέματα της φαντασίας τους για να μας ξεζουμίσουν.
Εξυπακούεται φυσικά ότι την πλέον προφανή πηγή εσόδων (αν και τη βλέπουν) ούτε καν σκέπτονται να τη φορολογήσουν. Η «φαντασία» τους δεν μπορεί να χωρέσει κάτι τέτοιο.
Φυσικά μιλάμε για τα υπερκέρδη των εταιρειών για τις οποίες οι συντελεστές φορολόγησης έχουν μειωθεί δραστικότατα.
Ως γνωστόν η τυχόν φορολόγησή τους θα ήταν «αντιαναπτυξιακή», «αντιευρωπαϊκή», «παρωχημένη» και φυσικά καθόλου εκσυγχρονιστική.
Αντιθέτως το να πληρώνει ο κοσμάκης είναι ...η τελευταία λέξη της μόδας. Εφαρμόζεται παντού και προτείνεται ανεπιφύλακτα από όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Φοριέται πολύ...
ΝΕΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑΚΗ πολιτική για τα φάρμακα από τον Οκτώβρη ανακοίνωσε χτες ο Δημήτρης Αβραμόπουλος ως αρμόδιος υπουργός. Προφανώς από τώρα κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους.
Πιστέψτε μας αυτοί δεν είναι οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ και των άλλων ταμείων (συγχωνευμένων ή μη). Βλέπετε αυτοί ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει κάτι τέτοιο.
Τι άλλο από νέα - τεράστια - κέρδη για τις φαρμακοβιομηχανίες - εγχώριες και ξένες - που ως γνωστόν θησαυρίζουν ήδη αρκετά.
Κατά τα άλλα ο Αβραμόπουλος ανακοίνωσε την καταβολή του πενιχρού επιδόματος στις τρίτεκνες οικογένειες. Χαρακτηριστική περίπτωση του ...με το ένα χέρι δίνω και με το άλλο παίρνω (εννοείται τα πολλαπλάσια).