Στα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής, δυο σταράτα λόγια, γραμμένα με κόκκινη μπογιά στους τοίχους, κάπου κρυφά μια προκήρυξη στις αυλές, ακόμα πιο κρυφά η διανομή του παράνομου «Ριζοσπάστη» μερικές καυτές κουβέντες, το χωνί της νύχτας και νάτη σε πιάτο βαθύ, η ενημέρωση. Κι ύστερα από στόμα σε στόμα κατρακυλούσε σαν καταρράχτης στο χείμαρρο.
Κάποια χρόνια αργότερα «θυμάμαι», όταν η διαφημιστική αφίσα ήταν ακόμα άγνωστη, ένας πρωτοεμφανιζόμενος φιλόδοξος - κι εντελώς άσημος - θιασάρχης, είχε τη φαεινή ιδέα και την έμπνευση να γεμίσει όλη την Αθήνα με τη φάτσα του καταματωμένη και τα μάτια του ανοιχτές πληγές, παριστάνοντας τον Οιδίποδα που θα έπαιζε σ' ένα επαρχιακό (Θορικόν Λαυρίου) αρχαίο θέατρο με δική του σκηνοθεσία.
Εντυπωσιάστηκε ο κόσμος, μιλώντας με θαυμασμό για το μεγάλο επίτευγμα. Το στοίχημα είχε κερδηθεί. Το όνομά του προβλήθηκε αφάνταστα (Κουν και Ροντήρη τούς έτρωγε το σκοτάδι). Αφράτο και νωπό το χώμα της διαφήμισης, καρποφόρησε.
Σήμερα τα πάντα έχουνε ανατραπεί, σε σημείο που να μην μπορείς να ξεχωρίσεις το σημαντικό από το ασήμαντο... Σήμερα, μέσα στην πληθώρα των κακόγουστων (κιτς) πολλές φορές διαφημίσεων, την υπερπροβολή ασήμαντων κι ατάλαντων αοιδών, οι γιγαντοαφίσες με τη μάρκα του ουίσκι, του αυτοκινήτου, την πανέμορφη κοπέλα με το τσιγάρο στο χέρι, θα έκαναν τη μικρή αφίσα του ηθοποιού θιασάρχη που έπαιζε Οιδίποδα να εξαφανιστεί εντελώς. Θα χανότανε στον κυκεώνα της προβολής και της ενημέρωσης... Ιδίως σε προεκλογική περίοδο, όπου οι γιγαντοαφίσες των υποψηφίων βουλευτών θα μπερδεύονταν και θα εμπλέκονταν με αυτές των καλλιτεχνών κι άντε να βγάλεις άκρη. Μέσα σ' αυτόν τον συρφετό, άντε να ξεχωρίσεις την αλήθεια, την αξία και την ποιότητα, κουλουβάχατα...!
Τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν με τον Τύπο. Δίνεις ένα ευρώ (ή δύο και τρία) και φορτώνεσαι τόμους άχρηστο ή και χρήσιμο υλικό. Ιδίως τις Κυριακές, πρέπει να κουβαλάς και καροτσάκι για να σηκώσεις (αν πάρεις δυο και τρεις εφημερίδες) όλον αυτόν τον όγκο της «ενημέρωσης». Οπως τον αγοράζουν έτσι και μένει, το πολύ πολύ να τον ξεφυλλίσουν βιαστικά, να σταθούν σε κάτι που τους ενδιαφέρει, ή να διαβάσουν τις λεζάντες κάτω από τις φωτογραφίες. Ο άνθρωπος αυτός, ο πολίτης αυτός όπως τους αρέσει να τον λένε, είναι ευχαριστημένος με τον εαυτόν του γιατί έχει πλήρη πλουραλιστική και ολοκληρωμένη ενημέρωση.
Τίποτα το ψευδέστερον. Η λέξη ενημέρωση έχει πάθει ολική καθίζηση. Σύγχυση, διαστρέβλωση, παραπληροφόρηση, υπερπληροφόρηση, κατανάλωση. Πλήθος από ειδήσεις, πληροφορίες, διαφήμιση, συνεντεύξεις - εκεί να δεις - γίνονται ένας πολτός και ξεχνιούνται.
Γι' αυτό, για καλό και για κακό, για σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση, βάλε κι ένα «Ριζοσπάστη» στον κόρφο... Να είσαι βέβαιος πως δε θα βγεις καθόλου μα καθόλου χαμένος... Θα μάθεις εκείνα που πρέπει να μάθεις!
Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ
Feeds
