«Υλικό απόσυρσης»...
Τα... καλόπαιδα των φυλακών Κορυδαλλού, που αποκαλούνται «τρομοκράτες της 17Ν», είναι «υλικό απόσυρσης». Καινούριο κατ' όψιν, πλην «παλαιάς κοπής». Τούτοι εδώ -είτε είναι πράκτορες μυστικών υπηρεσιών είτε και «παρασυρμένοι νέοι», γόνοι «καλών κι ευσεβών» οικογενειών- ό,τι είχαν να δώσουν, το 'δωσαν. Δούλεψαν σκληρά, επί χρόνια. Κάθε δολοφονική ενέργεια και μια οργανωμένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού του λαού μας. Κάθε βομβιστική επίθεση και μια μελετημένη προβοκάτσια σε βάρος του μαζικού κινήματος. Κάθε «φιλολαϊκή - αντιιμπεριαλιστική» προκήρυξη και μια προσπάθεια συκοφάντησης της επαναστατικής δράσης.
Οταν ήρθε η ώρα ν' αποσυρθούν από τη δράση, ουδείς έφερε αντίρρηση. Παραδόθηκαν στις Αρχές, άνευ αντιστάσεως. Κι «αυθορμήτως» ομολόγησαν τα πάντα, «καρφώνοντας» εαυτούς και αλλήλους. Δε μας παραξενεύει η συμπεριφορά τους, καθώς δεν είναι ιδεολόγοι, ούτε υπήρξαν παλικάρια. Και ποιος ξέρει τι τους υποσχέθηκαν; Στο ερώτημα «γιατί τους πάνε φυλακή;» οι απαντήσεις πολλές: Μπορεί «για τα μάτια του κόσμου», ή «γιατί αλλιώς υπήρχε κίνδυνος να "εκτεθούν" οι από πάνω», ή και απλώς «γιατί αυτή είναι η μοίρα των πολυχρησιμοποιημένων κι άχρηστων υλικών». Ας πρόσεχαν...
Αλλά και με την «απόσυρσή» τους οι εν λόγω τρομοκράτες προσφέρουν υπηρεσία. (Στα μεγάλα αφεντικά κι όχι στην εργατική τάξη και στην επανάσταση, όπως ισχυρίζονταν χρησιμοποιώντας και «μολύνοντας» ιερές λέξεις και έννοιες.) Η «υπόθεσή τους» αξιοποιείται ως μέσο πλήρους χειραγώγησης κι αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, σαν μοχλός αναδιατάξεων στο πολιτικό σκηνικό κι σαν φαρέτρα εκτόξευσης φαρμακερών βελών στο νέο γύρο του μακρόχρονου πολέμου για την «ιδεολογική εξάρθρωση» του ΚΚΕ και την «πολιτική εξόντωση» της συνεπούς Αριστεράς.
Οι πολιτικοί που προτρέπουν τους πολίτες να γίνουν «άμισθοι ρουφιάνοι» των διωκτικών Αρχών, προβάλλοντας σαν ιδανική κοινωνική και πολιτική συμπεριφορά το «βλέπε, άκου, κάρφωνε», δε θα μπορούσαν να δείξουν δημοσίως το πρόσωπό τους, αν το πρόσωπο των «παραδομένων τρομοκρατών» δεν προκαλούσε την απέχθεια. Οι δημοσιογράφοι, «θεραπαινίδες» της εξουσίας και «βαποράκια» της Αστυνομίας, δε θα μπορούσαν αναλόγως να «δημοσιογραφούν» κι εύκολα να αποπροσανατολίζουν, αν δεν υπήρχαν «μετανοημένοι τρομοκράτες», έτοιμοι να πουν ό,τι, όπως κι όπου τους ζητηθεί...
ΥΓ: Για να δείτε πώς λειτουργεί και ποιους υπηρετεί αυτή η «δημοσιογραφία», θα σας διηγηθώ μια ιστορία: Πριν λίγα χρόνια βρέθηκα έξω από τις φυλακές της Λάρισας να κάνω ρεπορτάζ για εξέγερση κρατουμένων. Κάποια στιγμή μάθαμε πως δυο κρατούμενοι τραυματίστηκαν βαριά και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της πόλης. Κάποιος «επίσημος» -δε θυμάται αν ήταν της Αστυνομίας, ή της εισαγγελίας- μας ενημέρωσε ότι ο τραυματισμός ήταν αποτέλεσμα συμπλοκών ανάμεσα στους εξεγερμένους κρατουμένους. Η πλειοψηφία των δημοσιογράφων έσπευσε να μεταδώσει την «επίσημη θέση» για τα γεγονότα της φυλακής. Ο υπογράφων, μ' έναν ακόμα συνάδελφο, επικοινωνήσαμε με το νοσοκομείο απ' όπου πληροφορηθήκαμε ότι ένας εκ των τραυματιών κρατουμένων είχε πυροβοληθεί από όπλο. Συνεχίσαμε το ρεπορτάζ και μάθαμε ότι τον πυροβόλησε κάποιος από τους αστυνομικούς - φρουρούς της φυλακής. Αυτή την αλήθεια μεταφέραμε στις εφημερίδες μας...
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Feeds
