«Νιώθω ότι η σύγχρονη Ιστορία αποτελεί το θέατρο μιας διαμάχης όπου στη μία πλευρά βρίσκονται οι φιλελεύθερες ιδέες και η φιλελεύθερη κοινωνία και στην άλλη τα ολοκληρωτικά συστήματα. Ο 20ός αιώνας βίωσε την ανάπτυξη των φιλελεύθερων ιδεών και της φιλελεύθερης κοινωνίας την ίδια ώρα που είδαμε έναν μεγάλο αριθμό επαναστάσεων κατά αυτών των κοινωνιών και των αξιών τους. Αυτό έγινε μέσω του φασισμού, του ναζισμού και του κομμουνισμού - ολοκληρωτικά κινήματα που ναι μεν είχαν τις ρίζες τους στην Ευρώπη αλλά δεν περιορίστηκαν σε αυτήν (...) Οσοι θεωρούν τον εαυτό τους εχθρό της καταπίεσης και αληθινό μαχητή για τις ιδέες της Αριστεράς είναι υποχρεωμένοι να τάσσονται κατά του ολοκληρωτισμού» (ο κ. Πολ Μπέρμαν παρουσιάζεται στο «ΒΗΜΑ» ως «Αμερικανός αριστερός» δημοσιογράφος. Βεβαίως, τάσσεται υπέρ του πολέμου στο Ιράκ...).

«Είναι σίγουρο πως οι κατ' επιλογήν ειρηνιστές θα καταγγείλουν και όποιους από τη διεθνή κοινότητα ανταποκριθούν στο κάλεσμα και στείλουν τελικά στρατεύματα στην περιοχή. Ηδη, το ΚΚΕ άρχισε να μιλάει για "ιμπεριαλιστική επέμβαση στον Λίβανο με πρόσχημα την ειρήνευση" (...) Τα εγχώρια, λοιπόν, δάκρυα που χύθηκαν για το ανθρωπιστικό δράμα στον Λίβανο δεν ήταν παρά μια άλλη μορφή καταγγελίας του "ιμπεριαλισμού". Τα σκοτωμένα παιδάκια χρησίμευαν μόνο για να αναδειχθεί "ο κατήφορος στον οποίο μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο ο καπιταλισμός και η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση"» (και ο κ. Πάσχος Μανδραβέλης «φιλελεύθερος αριστερός» είναι / «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«Ειδικός του ΟΗΕ δήλωσε ότι οι Ισραηλινοί έχουν ρίξει βόμβες θραυσμάτων σε τουλάχιστον 170 πόλεις του Νότιου Λιβάνου. Οι βόμβες που δεν έχουν εκραγεί αποτελούν τώρα θανάσιμη παγίδα για τους αμάχους που παρέμειναν στην περιοχή ή έφυγαν και τώρα επιστρέφουν» (το ρεπορτάζ στα «ΝΕΑ»).