Τα λεγόμενα fake news, δηλαδή οι ψεύτικες ειδήσεις, αποτελούν μια πραγματικότητα, η οποία μάλιστα δεν είναι καθόλου καινούργια. Διαχρονικά, κόμματα, ΜΜΕ, διάφοροι μηχανισμοί χρησιμοποιούν τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, μέχρι και το ψέμα, προκειμένου να υπερασπιστούν ένα άδικο και βάρβαρο σύστημα. Ποιος δεν θυμάται τον καταιγισμό φτιαχτών «ειδήσεων» για το πόσο λίγο δουλεύουν οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, πόσο νωρίς βγαίνουν στη σύνταξη κ.λπ., την περίοδο που κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΕΕ και ΔΝΤ ετοίμαζαν το 1ο μνημόνιο;
Τα fake news έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια στο έδαφος της πολύ πιο γρήγορης διάδοσης της είδησης, της ανωνυμίας που παρέχουν το διαδίκτυο και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, αλλά και της ύπαρξης φανερών και κρυφών μηχανισμών (τους οποίους πλέον κανείς δεν αμφισβητεί), που δρουν στο διαδίκτυο υπηρετώντας πολιτικά, οικονομικά, γεωπολιτικά και άλλα συμφέροντα.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να παραστήσει το αποκλειστικό θύμα των fake news που, σύμφωνα με την ίδια, στόχο έχουν να τσαλακώσουν το «φιλολαϊκό» της προφίλ. Αντίστοιχες κατηγορίες εξαπολύει συχνά και η ΝΔ προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ συμφωνούν στα βασικά και η μεταξύ τους αντιπαράθεση γίνεται πάνω σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η προσπάθειά τους να κερδίσουν τις εντυπώσεις αξιοποιώντας μέχρι και ψεύτικες ειδήσεις.
Τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά αν μείνουμε μόνο σε αυτά θα χάσουμε την ουσία: Γιατί τελικά δεν υπάρχει μεγαλύτερο fake news από αυτό που λέει ότι ο λαός και η νεολαία πρέπει να εναποθέσουν τις ελπίδες για τη βελτίωση της ζωής τους στην ανάπτυξη των κερδών των εκμεταλλευτών τους, είτε αυτήν την ονομάζουν «δίκαιη ανάπτυξη», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε «βιώσιμη ανάπτυξη για όλους», όπως η ΝΔ.
Η λύση για να μην πέφτει ο λαός θύμα της παραπληροφόρησης, της προπαγάνδας του συστήματος, είναι να εγκαταλείψει το ρόλο του παθητικού θεατή των εξελίξεων (πραγματικών και fake...), να πάρει την υπόθεση στα δικά του χέρια. Να ανέβει η συμμετοχή στα συνδικάτα, στις ενώσεις των αυτοαπασχολούμενων, στους αγροτικούς και φοιτητικούς συλλόγους, στους συλλόγους γυναικών κ.λπ. Να έρθει ο ίδιος σε επαφή με τη ζωντανή, συλλογική πείρα από τις εξελίξεις στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές, στις γειτονιές, από την οργάνωση του αγώνα, των διεκδικήσεων, να αποκτήσει δική του εικόνα και άποψη για τις θέσεις της κάθε πολιτικής δύναμης και για τη μεταξύ τους διαπάλη.
Σε αυτήν την κατεύθυνση δρουν οι κομμουνιστές σε όλους τους χώρους, έχοντας την αλήθεια και το δίκιο με το μέρος τους. Αυτό άλλωστε το αναγνωρίζουν στο ΚΚΕ φίλοι και αντίπαλοι.
(Αρθρο της Χριστίνας Παναγιωτακοπούλου, εκπροσώπου του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕκαι υποψήφιας ευρωβουλευτή, που αναδημοσιεύεται από τη «Νέα Σελίδα»)