Ποιος θα πουλήσει την Ακρόπολη; | Κόντρα στη νέα (α)ταξία | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ποιος θα πουλήσει την Ακρόπολη;

Σε μια περίοδο, κατά την οποία οι βροχές και οι πλημμύρες καταστρέφουν οικογενειακά νοικοκυριά, καλλιέργειες και οδηγούν στην επιδείνωση της πάσχουσας οικονομίας, οι ανευθυνο-υπεύθυνοι προωθούν, «ευθέως ή πλαγίως», τον αποχαρακτηρισμό δασών. Και, συνεπώς, τη «νομιμοποίηση» της παράνομης δόμησης, το μπάζωμα ρεμάτων, χειμάρρων, υγροβιότοπων και της ανατροπής της φυσικής ροής.

Ολα, βορά στο κέρδος, στην ιδιωτικοποίηση, στο ξεπούλημα των πάντων, ωσάν το μαγαζί να βρίσκεται «υπό διάλυσιν», όπως άλλωστε συμβαίνει στα καταστήματα που έχουν κηρύξει πτώχευση.

Αντικείμενο εκμετάλλευσης γίνεται η ζώνη του χειμερίου κύματος και ο γιαλός, δάση, βραχονησίδες, η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, ακόμη και αρχαιολογικοί χώροι. Και, βέβαια, ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων.

Μας μένει η Ακρόπολη, που μετά την ολοκλήρωση των έργων, την «επιστροφή» στη μετόπη του Παρθενώνα των κλεμμένων, θα αποκτήσει μεγαλύτερη... εμπορική αξία και ίσως βάλει σε πειρασμό όσους θα ήθελαν να την «ιδιωτικοποιήσουν».

Η προοπτική παραπέμπει στο ανέκδοτο από μια σύναξη καρδιναλίων, κατά τη διάρκεια της οποίας ο γραμματικός πηγαινοερχόταν κάθε τόσο και κάτι ψιθύριζε στο αυτί του Πάπα, ο οποίος φαινόταν εξαιρετικά ταραγμένος:

- Και τι σου λέει, Αγιε Πατέρα, και εκνευρίζεσαι τόσο; ρωτούν οι καρδινάλιοι.

- Οτι μας προσφέρουν δέκα δισεκατομμύρια δολάρια, ή το ισόποσο σε ευρώ.

- Και γιατί δεν τα παίρνομε;

- Γιατί μας ζητάνε σε όλες τις δεήσεις μας και στη θέση του «ΑΜΗΝ» να λέμε το όνομα γνωστής πολυεθνικής πετρελαιοειδών!

Το ανέκδοτο δεν απέχει από το κλίμα και το πνεύμα των καιρών. Εταιρίες κερδοσκόπων, καραδοκούν και ελπίζουν ότι θα τους πληρώνουμε «μεσιτικά» για να δούμε τον Ηνίοχο στους Δελφούς, ή τα ανεπανάληπτα ευρήματα της Σαντορίνης, του Δίου κ.ο.κ...

Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ