Αυτό τον καιρό οι πολεμικές βιομηχανίες απ' τη Σαχάρα ως το Αιγαίο ξύνουν τα νύχια τους στις τσέπες τους καθώς μυρίζονται επενδύσεις σε τεχνητές και μη κρίσεις. Οι θεριστές του πανικού όμως, που ξεπουλάνε την ταχύτατα αναπτυσσόμενη σοδειά τους, είναι οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες του βορείου ημισφαιρίου κατ' αρχήν.

Πουλάνε το χάρο με δόσεις σ' όλα τα μαζικά μέσα ενημέρωσης κι από πίσω στρατιές οπορτουνιστών της αγοράς που ξεπουλάνε μαντζούνια, εφευρέσεις, ξόρκια τυλιγμένα σε ακριβά χρυσόχαρτα, συνταγές από βότανα Ινδιών κι άλλες τέτοιες μπουρδοευκαιρίες για κονόμα, αφού λιγότερο τους απασχολεί η γρίπη των χοίρων και περισσότερο η γουρουνοποίηση των πανικόβλητων εργαζομένων.

Καθηγήτρια Πανεπιστημίου, ιατρός, λαμβάνει τηλεφώνημα από βοηθό της, η οποία κάνει το αγροτικό της σε τουριστικό ελληνικό νησί. Η νεαρά επιστήμων ρωτά αγωνιωδώς την καθηγήτρια τι να πράξει με Ελληνίδα φοιτήτρια που μόλις έφθασε στο νησί απ' την Αγγλία και παρουσιάζει βήχα, έντονο φτέρνισμα, αναπνευστικά προβλήματα και πυρετό. Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα η νεαρά γιατρίνα είναι πεπεισμένη ότι αντιμετωπίζει το πρώτο της κρούσμα γρίπης των χοίρων. Ψύχραιμη η καθηγήτρια κάνει δυο-τρεις κρίσιμες ερωτήσεις κι ύστερα συμβουλεύει: «Ασε τη γρίπη, βρε παιδάκι μου. Δεν υπάρχει για την ώρα τέτοια επικινδυνότητα. Κοίτα καλύτερα, μήπως το κορίτσι έχει κάτι σοβαρότερο, όπως ΑIDS».