Κυριακή 17 Φλεβάρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πατριδογνωμόνιο
Ο πολιτισμός του... FUN!

Βάθος κουλτούρας απύθμενο, σύντροφοι. Να βλέπεις στην Ελλάδα του 21ου αιώνα αγρότη ή εργάτη στα 50 του χρόνια να διηγείται στην τηλεόραση το πρόβλημά του. Οχι την τιμή του βαμβακιού ή την τύχη των πορτοκαλιών του, όχι τα καύσιμα για το τρακτέρ ή το δάνειο της Αγροτικής Τράπεζας που τον πνίγει, αλλά το γεγονός ότι έκλεισε το μαγαζί με τα φρουτάκια και «δεν έχει πού να περάσει την ελάχιστη ελεύθερη ώρα του»!!!

Οχι σύντροφοι, δεν πρόκειται για πλάκα. Δυστυχώς είναι η ζοφερή σημερινή πραγματικότητα της Ελλάδας που κατά τον κ. Σημίτη «κυβερνάται καλά». Αριστα! Αλλά για ποιους και από ποιους; Για τους ελάχιστους κεφαλαιοκράτες κι αεριτζήδες που κονομάνε απ' τον ιδρώτα των πολλών και συνάμα φροντίζουν να τους κρατάνε ακαλλιέργητους κι αγράμματους, στερώντας τους κάθε πρόσβαση στην καλή μουσική, στο θέατρο, στο σινεμά, στα ταξίδια που μπορούν να δώσουν γνώσεις κι ομορφιά από άλλους πολιτισμούς.

Για να διογκώνεται δε, η ψευδαίσθηση ότι ο μεγαλοαστός καπιταλίστας είναι εκτός από αφεντικό και φιλάνθρωπος, σιγά σιγά ο σύγχρονος εργαζόμενος μπουκώθηκε στο... «φαν» αντί της ψυχαγωγίας. Προϊόν της καταναλωτικής ιμπεριαλιστικής κουλτούρας η διασκέδαση, το γέμισμα του ανύπαρκτου ελεύθερου χρόνου, ξέπεσε κι αυτή στο... φαν, που στ' αγγλικά σημαίνει περνάω καλά επιδερμικά, το ρίχνω έξω για λίγο, σπάω πλάκα. Με το ζόρι «φαν» σημαίνει διασκεδάζω, όπως το εννοούμε εμείς στη γλώσσα και τον πολιτισμό μας και σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ψυχαγωγία, αγωγή ψυχής, δρόμος ανάτασης και συμμετοχής στην τέχνη των ανθρώπων.

Κερδοφόρα η φιλανθρωπία του φαν. Κι υστερόβουλη. Ρουφάει σα δράκουλας μια - δυο ώρες σχόλης, τα λίγα που περισσεύουν στην τσέπη, συχνά υστέρημα, ενώ γεμίζει μυαλό και καρδιά με υψηλά ιδεώδη: Τεχνητοί παράδεισοι, μαστούρες για τους νεότερους, χαρτοπαίγνια και φρουτάκια για τους μεσήλικες και χαζοκούτι με δήθεν λαϊκές εκπομπές για τους γέρους, τους ανήμπορους, τους φτωχούς. Υστερα έριξε στην πιάτσα τα... πρότυπα. Διάσημοι που πάνε στα καζίνα. Τραγουδιστές που άδουν το τίποτα, τις πιο πολλές φορές με τα μπούτια, τα πισινά, τα μούσκουλα ή τα ντεκολτέ τους οι κυρίες. Σεξουαλικοί τουρισμοί και ακροβατισμοί, βιάγκρα, στρας και έξαλλες έξοδοι με ποτό ως θανάτου απ' τη μια ή η μιζέρια του τοπικού καφενείου που γίνεται καφετερία με ηλεκτρονικά συνοικιακά καζίνα, μπαρμπουτιέρες, δήθεν γοητευτικά μυστικές και λαδώματα των αρχών.

Μ' αυτά και μ' εκείνα, με μια πολιτική εξαθλίωσης και υποδούλωσης των μεγάλων λαϊκών μαζών, με στόχο ως και τα όνειρα, τα οράματα, τον πόθο για μια ουσιαστικά κι όχι καταναλωτικά καλύτερη ζωή, γεμίσαμε βαρόνους του τζόγου και της κόκας. Πρίγκιπες και πριγκιπέσες της μαφίας. Μάγκες της νύχτας, σεκιουριτάδες της παρανομίας, βασιλόπουλα του πλυμένου χρήματος, παλικάρια που λιώνουν στα Ιμαλάια της Σοφοκλέους κατακτώντας κορυφές που γίνονται πάτοι σε μια νύχτα μ' ένα νεύμα του Μεγάλου Αφεντικού ή μια τσαχπινιά του Μεγάλου Αδερφού.

Κι όταν υψωθεί βροντερή λαϊκή φωνή και η παιδεία, η κουλτούρα γίνει λόγος πολιτικός που διεκδικεί την ψυχαγωγία ως δικαίωμα και τον ελεύθερο χρόνο ως κεκτημένο, τότε οι δράκουλες αντεπιτίθενται, πουλάνε κάθαρση με το αζημίωτο, φτάνει να μην ανατραπεί η προσωρινά κυρίαρχη πολιτική. Προσοχή κι επιμονή σύντροφοι. Γιατί όσο οι εχθροί μιλάνε για την αρετή, πουλάνε φαν και τρώνε τις ψυχές μας τζάμπα.


Της Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ