Χωρίς να το καταλάβουμε, μας έμπασε στο θέμα. Λοιπόν, τι είναι λαϊκή εξουσία; Τι να απαντήσουμε; Θα 'ρθει σύντομα ο καιρός, που οι άνθρωποι του μόχθου, κι εσείς δηλαδή, θα λογαριαστούν με κείνο που τους ρημάζει, θα δώσουν μια κλοτσιά και θα σπάσουν το τσόφλι που τους εμποδίζει να πετάξουν. Ο λόγος τους θα 'ναι νόμος. Θ' ασκούν την εξουσία για λογαριασμό τους, ως ενεργά μέλη της κοινότητας, μέσα στην οποία θα ζουν. Θ' ανακαλούν τον κάθε αντιπρόσωπό τους, που θα τολμήσει να καβαλικέψει το λαό. Θα είναι καθημερινά συγκυβερνήτες.

Στην κοινωνία της λαϊκής εξουσίας το μέλημα θα είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου από τις ανάγκες. Αυτό θα γίνει με σχεδιασμένη οργάνωση της παραγωγής - γεωργικής, βιομηχανικής, υπηρεσιών. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της παραγωγής θα εναρμονιστεί με την κοινωνική ιδιοκτησία. Στόχευση, η μεγιστοποίηση του ελεύθερου χρόνου και η αξιοποίησή του. Να εξωτερικεύσει τα ταλέντα, τις ικανότητες, που, αναμφίβολα, ο κάθε άνθρωπος έχει. Η κοινωνικοπολιτική συμμαχία, που θα συμπηχθεί, θ' ασκεί την εξουσία και θα λογοδοτεί άμεσα στο λαό. Γι' αυτό χρειάζεται λαός με πολιτική εγρήγορση, να παρεμβαίνει ελέγχοντας, διορθώνοντας, ανακαλώντας, τιμωρώντας.

Η ανθρωπότητα προχωρά από τους άπιστους Θωμάδες. Μακάριος που είσαι ένας από αυτούς. Ετσι άρχισε την απάντηση και τον σεβαστήκαμε πιότερο. Θα 'ναι κουτό να μιλήσω με αφαίρεση σ' εσάς, που χειριάζετε την ίδια τη γη. Σας καλώ να θέσετε το δάκτυλό σας «εις τον τύπον των ήλων». Να συνειδητοποιήσετε τη σήψη μέσα στην οποία ζείτε και εσείς. Να σταθείτε απέναντι στην ιδιοποίηση από λίγους του πλούτου που παράγουν οι πολλοί. Να κοιτάξετε κατάματα τη φτώχεια, την πείνα, τους πολέμους, τις καταστροφές. Βάλτε καρσί το ψέμα, που για φόρεμα έχει τις υποσχέσεις. Κοιτάχτε στα μάτια τα δικά σας παιδιά. Είναι ζωή αυτή; Ο,τι βιώνετε, δεν αρκεί για να πιστέψει και ο πιο άπιστος Θωμάς, πως δεν πάει άλλο;