«Η σύγκρουση με τις πασίγνωστες και τις δεσμευτικές για τη Δημοκρατία δυνάμεις της διαπλοκής θα κριθεί σε σημαντικό βαθμό από τον χαρακτήρα των νομοθετημάτων για το βασικό μέτοχο, από το πόσο καθαρά και με ευθύ τρόπο θα οδηγεί στον αποκάλυψη εκείνων που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ ως μοχλό πίεσης για την ανάληψη έργων και προμηθειών (...) τα ονόματα της διαπλοκής είναι γνωστά, το ίδιο και οι μέθοδοι. Ο διαπλεκόμενος μπορεί να εμφανίζεται μέτοχος σε επιχειρήσεις με διάφορα ποσοστά συμμετοχής ή και καθόλου και εντούτοις να ελέγχει την επιχείρηση, όπως συνήθως στην πράξη συμβαίνει. Είναι πχ γνωστό ότι οι κ. Γ. Μπόμπολας και Σ. Κόκκαλης ελέγχουν απολύτως τις επιχειρήσεις τους. Δεν αλλάζει απολύτως τίποτα ως προς τη διαπλοκή, δηλαδή τη διαμόρφωση πολιτικών αποφάσεων από ανεξέλεγκτους εξωθεσμικούς παράγοντες. Είναι μια υπόθεση που αφορά στη λειτουργία της Δημοκρατίας, που ή την ξεκαθαρίζουμε τώρα ή και οι επόμενες γενιές θα αναρωτιούνται "ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο"» (το πρώτο θέμα και σχόλιο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» του Αλαφούζου).

«Η αποκάλυψη του "νταβατζή": Ο γνωστός, αλεξιπτωτιστής στα ΜΜΕ, επιχειρηματίας με την απύθμενη θρασύτητα, ο διάδοχος του αλήστου μνήμης Κοσκωτά, απεκαλύφθη ολοκληρωτικά (...) διεκδικεί απροκάλυπτα και επάξια για τον εαυτό του, τον ρόλο του "εθνικού νταβατζή" στο πολιτικό μας σύστημα (...) ο κ. Αλαφούζος και ο εσμός των συνεταίρων του, προσπαθούν να υποκαταστήσουν τις κυβερνητικές λειτουργίες, αυτοδιοριζόμενοι ως προστάτες και καθοδηγητές του πρωθυπουργού» (το πρωτοσέλιδο άρθρο στο «ΕΘΝΟΣ»).