Η 3η του Σεπτέμβρη του 2002! | Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ | ΠΑΙΔΕΙΑ

ΠΑΙΔΕΙΑ

Η 3η του Σεπτέμβρη του 2002!

Επικεφαλής της μεγάλης πορείας ο πρωθυπουργός. Δίπλα του, σφιχτή αλυσίδα δεμένος, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Στα αριστερά του, με την ντουντούκα στο χέρι, ο υπουργός Εμπορίου. Και ύστερα, σε όλο το πλάτος του δρόμου, τα υπόλοιπα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Μπροστά από την πορεία, με τα λάβαρα της μονής Σουμελά απλωμένα, το Εκτελεστικό Γραφείο. Πιο μπροστά ακόμα, προπομπός, η 3η του Σεπτέμβρη με χλαμύδα και περικεφαλαία. Και πίσω τους τα εξαπατημένα πλήθη του ΠΑΣΟΚ να αναπαράγουν τα συνθήματα: Κάτω η ακρίβεια, θάνατος στα μονοπώλια!

Πιο πίσω, σε δικό της μπλοκ η Νέα Δημοκρατία. Ο Κώστας, η Ντόρα, ο Σουφλιάς, ο Αλογοσκούφης... και, τέλος, η Νατάσσα, επικεφαλής της νεολαίας, να ενώνουν και αυτοί τις φωνές τους: Κάτω η αισχροκέρδεια, σταθερές τιμές! Και πιο πίσω, σε δικό τους μπλοκ επίσης, με μαύρες σημαίες αυτοί, οι βιομήχανοι. Και ακολουθούσαν τα σούπερ μάρκετ, το χρηματιστήριο, οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρίες, οι ΔΕΚΟ, οι εργολάβοι, οι μεσάζοντες, οι εισαγωγείς, τα μονοπώλια, οι κερδοσκόποι, οι τοκογλύφοι, όλες οι λέρες και όλες οι βδέλλες του συστήματος...

Και εσύ, καρφωμένος στο πεζοδρόμιο, κοκαλωμένος απ' την έκπληξη, ανοίγεις τα μάτια σου διάπλατα, τα αυτιά σου διάπλατα και δεν μπορείς - με τίποτα - να πιστέψεις αυτά που ακούς και αυτά που βλέπεις. Και αρχίζεις να τσιμπιέσαι! Λες δεν μπορεί, όνειρο είναι, εφιάλτης. Τέτοια υποκρισία; Τέτοια ανυποληψία; Τέτοιος τσαρλατανισμός; Τέτοια ψευτιά; Τέτοια γαϊδουριά, θα έλεγες, αν δεν κινδύνευες να παρεξηγηθείς, δεν είναι δυνατόν! Κι όμως... Ετούτη η φάλαγγα, ετούτος ο κόσμος, μαχητικός και ασυμβίβαστος, με τον πρωθυπουργό επικεφαλής, δείχνει αποφασισμένος να διασπάσει την αστυνομία και να φτάσει στη Λαϊκή Αγορά, στο άντρο της ακρίβειας, εκεί που διαμορφώνονται οι τιμές, στη Wall street, στον πυρήνα του καπιταλισμού, να διαμαρτυρηθεί και να καταθέσει υπόμνημα.

Και πράγματι, μετά από μάχες στήθος με στήθος, η πορεία σπρώχνει τα ΜΑΤ μακριά και ξεχύνεται πάνω στις ντομάτες, στα αχλάδια, στα μπρόκολα και τα αγγούρια. Ο Λαλιώτης αναδεικνύεται - πάλι - σε μεγάλη ηγετική φυσιογνωμία. Κατατροπώνει τους σιχαμένους μικροαγρότες - μικροπαραγωγούς που θέλουν να τινάξουν τη φιλολαϊκή πολιτική της κυβέρνησης στον αέρα. Δίπλα του άξιος συμπαραστάτης ο Τζαννετάκος. Οι δυο άντρες στον ενθουσιασμό τους αγκαλιάζονται και δίνουν τέρμα στη γνωστή διαμάχη. Και για τους δυο, όπως και για όλη αυτή την αλλοπρόσαλλη σύναξη, προέχει το συμφέρον του λαού. Η συγκράτηση των τιμών.

Η 3η του Σεπτέμβρη του 2002 θα μείνει μέρα ιστορική. Γιατί εκείνη την ημέρα, τιμώντας και τη μνήμη του «τρίτου δρόμου», η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με τη συμπαράσταση και συμπαράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τετραγώνισε τον κύκλο. Διέγραψε όλες τις πολιτικές οικονομίες. Ανέτρεψε όλες τις παραδεδεγμένες οικονομικές θεωρίες. Διέλυσε όλες τις αυταπάτες. Για την ακρίβεια φταίει ο Γιάννης απ' τη Θήβα, ο Πέτρος από το Κορωπί και ο Αλέκος από το Μαραθώνα! Αυτό και αν είναι οικονομικο-κοινωνικο-πολιτική ανάλυση!..

Η 3η του Σεπτέμβρη του 2002 θα μείνει στην ιστορία σαν τη μέρα που χάθηκε ολοκληρωτικά η ντροπή. Αφού κανένας από τους «διαδηλωτές», κανένας από τους «μαχητές» της ακρίβειας, κανένας από τους «πορθητές» των Λαϊκών Αγορών, δεν κοκκίνισε. Παρ' ότι τα λόγια τους και, κυρίως, οι πράξεις τους, ήταν μιαρές και σιχαμένες. Προκλητικές και χυδαίες.

Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ