Μόλις την περασμένη Παρασκευή, η Επιτροπή που συνέστησε η κυβέρνηση για την αναθεώρηση της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ), ζήτησε και πήρε παράταση μέχρι τα τέλη του Φλεβάρη προκειμένου να καταθέσει το πόρισμά της. Η Επιτροπή, στην οποία συμμετέχει με εκπρόσωπό της και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, συγκροτήθηκε στη βάση του νόμου Ρέππα. Εργο της είναι να «στηρίξει» με επιστημονικοφανή επιχειρήματα την καθαρά πολιτική απόφαση για πετσόκομμα των ΒΑΕ. Αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης που προωθεί η ΝΔ, κατ' εφαρμογή και σε συνέχεια των νόμων του ΠΑΣΟΚ.

Το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Επιτροπή δεν είναι τυχαίο. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε εντεταλμένη υπηρεσία, η αδυναμία «επιστημονικής» τεκμηρίωσης των πολιτικών αποφάσεων που έχει ήδη πάρει η κυβέρνηση είναι αντικειμενικά δεδομένη. Κι αυτό επειδή στη χώρα μας δεν υπάρχει ούτε στο ελάχιστο ένα ολοκληρωμένο σύστημα καταγραφής και αναγγελίας των επαγγελματικών ασθενειών, που θα μπορούσε, ακόμα και με «μαγειρεμένα» στοιχεία, να δικαιολογήσει συρρίκνωση της λίστας των ΒΑΕ.

Την ίδια ώρα, η εμπειρία εκατομμυρίων εργαζομένων καθιστά ακόμα πιο δύσκολο να πέσουν θύματα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι οι συνθήκες στους τόπους δουλιάς χειροτερεύουν αντί να βελτιώνονται. Ο εργάτης που βλέπει πάνω από 110 συναδέλφους του να σκοτώνονται κάθε χρόνο, που ζει την κατάργηση του οχτάωρου, την αύξηση του απλήρωτου χρόνου της εργασίας, δύσκολα μπορεί να πειστεί για την «αναγκαιότητα» να συρρικνωθούν αντί να αυξηθούν τα ΒΑΕ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τέτοιου είδους Επιτροπές δηλώνουν ανήμπορες να καταλήξουν σε κάποιο «επιστημονικό» συμπέρασμα. Το ίδιο έγινε και με τη γνωμοδοτική Επιτροπή Κρίσης Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, που συστάθηκε με το νόμο 1902/90. Ενώ επί των κυβερνήσεων Σημίτη, στην Εκθεση Σπράου (1997) ομολογούνταν απροκάλυπτα ότι ο πραγματικός στόχος της κατάργησης των ΒΑΕ είναι να δοθεί «μια ανάσα σε χειμαζόμενους κλάδους της βιομηχανίας». Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οπως πραγματικότητα είναι ότι τα σενάρια που έχει ήδη συζητήσει η Επιτροπή και έχουν δει το φως της δημοσιότητας, συγκλίνουν όλα στο μαζικό αποχαρακτηρισμό επαγγελμάτων από τη λίστα των ΒΑΕ και στην κατάργηση επί της ουσίας του θεσμού. Η κατηγοριοποίησή τους ανάλογα με το βαθμό επικινδυνότητας και οι αντίστοιχες παροχές που προτείνει η Επιτροπή, κάθε άλλο παρά σε καθεστώς ΒΑΕ παραπέμπουν.

Οι εργαζόμενοι και οι ταξικοί τους αγώνες έχουν τη δική τους συμβολή σ' αυτό το αδιέξοδο της κυβέρνησης και των Επιτροπών της. Εχουν μέχρι σήμερα κατορθώσει να διασώσουν το θεσμό των ΒΑΕ, να ακυρώσουν κάθε προσπάθεια κατάργησής του. Στο χέρι τους είναι να βάλουν για μια ακόμη φορά φρένο στις προσπάθειες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Η ένταση της πάλης με επιθετικά αιτήματα, όπως αυτά που προβάλλει το ΠΑΜΕ, η κλιμάκωση των αγώνων με τα ταξικά συνδικάτα, η συνολική αντιπαράθεση με την αντιασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων του κεφαλαίου, μπορούν όχι μόνο να διασώσουν τα ΒΑΕ, αλλά σε μια πορεία να οδηγήσουν και στη διεύρυνση της λίστας, όπως επιτάσσουν οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.