Και να που μας ξαναπροέκυψε ο αγροφύλαξ. Ως προς το εκσυγχρονιστικότερο, βεβαίως, καθότι ο παλιός δραγάτης μετονομάζεται «αστυνομικός της οικολογίας». Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η επανασύσταση της «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης» αγροφυλακής σκοπόν έχει την αξιοποίησή της για την προστασία των δασών και, γενικότερα, του φυσικού περιβάλλοντος. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι στοχεύει στη δημιουργία ενός ακόμα κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού, που θα χρησιμοποιείται για την εμπέδωση πιο ασφυκτικού «κλίματος» αστυνομοκρατίας στην ύπαιθρο και για την υπεράσπιση και προστασία των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που τη λυμαίνονται.

Ας θυμηθούμε ποιος ήταν ο ρόλος του αγροφύλακα. Εμφανιζόταν ως προστάτης της περιουσίας των χωρικών, με καθήκον να προστατεύει τα κτήματα και τα ζώα από τους κλέφτες. Λίγο, όμως, νοιαζόταν για τους μικρονοικοκύρηδες του χωριού και περισσότερο για τους μεγαλονοικοκυραίους, μετατρεπόμενος, στην ουσία, σε άμισθο «μπιστικό» τους. Οι κάτοχοι μεγάλων γεωργικών και δασικών εκτάσεων βρίσκονταν υπό τη συνεχή προστασία του κι αν κάποιος «τολμούσε» να πάρει ένα καρπούζι από το μποστάνι τους ή λίγα ξύλα για το χειμώνα από το δάσος τους κι έπεφτε στην αντίληψή του, «φίδι που τον έφαγε». Αν δε στελνόταν «πεσκέσι» στον εισαγγελέα, θα ξυλοφορτωνόταν ανηλεώς, «προς γνώσιν και συμμόρφωσιν».

Στα καθήκοντα του αγροφύλακα ήταν και η προστασία του περιβάλλοντος. Ομως, κανένα ενδιαφέρον δεν έδειχνε για την περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλούσαν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, εκμεταλλευόμενα ασύδοτα και με κερδοσκοπική μανία τη Φύση και το μόνο που τον απασχολούσε ήταν ...οι κοπριές στα κοτέτσια, στους στάβλους και στα μαντριά. Και, βεβαίως, «μέσα στο κλίμα της εποχής», εκείνοι που βρίσκονταν συνεχώς στο στόχαστρό του και την «πλήρωναν πολύ ακριβά» ήταν οι κομμουνιστές και, γενικότερα, οι αριστεροί. Ετσι ο αγροφύλακας, όπως και ο χωροφύλακας, ήταν ο «μπαμπούλας του χωριού», ως εκπρόσωπος μιας εξουσίας που διώκει τους φτωχούς και τους αδυνάτους και στρέφεται κατά των αντιπάλων των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων του συστήματος.

Η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προωθεί, σήμερα, τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια αγροτοβιομηχάνων και την παράδοση του δασικού πλούτου της χώρας στην κερδοσκοπία του κεφαλαίου. Επειδή, δε, αυτή η εξέλιξη είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει λαϊκές αντιδράσεις στην ύπαιθρο, το «γκουβέρνο» φροντίζει να πάρει μέτρα για τη σκληρή αντιμετώπισή τους. Και η επανασύσταση της αγροφυλακής σ' αυτή την κατεύθυνση κινείται και εκεί στοχεύει. Τα άλλα, περί «οικολογικής αστυνομίας», λέγονται προς παραπλάνηση του λαού και «για τα μάτια του κόσμου». Διότι, αν η κυβέρνηση ήθελε, πράγματι, την ενίσχυση της προστασίας των δασών, θα προχωρούσε στις αναγκαίες προσλήψεις δασικών και πυροσβεστών. Δεν το κάνει, γιατί άλλος είναι ο σκοπός της...