«Οχι στην Ελλάδα της μιζέριας, ναι στην ισχυρή Ελλάδα του εκσυγχρονισμού», προβάλλει, σαν σύνθημά του, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του. Μα, αν είναι κάποιος που επιχείρησε να συντηρήσει και διεκδικεί να ενισχύσει τη θέση και το ρόλο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, μετατρέποντάς τη σε μεσίτη των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, για να προκαλεί τα «εύγε» συμμάχων της εχθρών του λαού και την εχθρότητα των φίλων της, αυτός είναι ο Κ. Σημίτης. Αν είναι κάποιος που επιχείρησε να μεταλλάξει τον ελληνικό λαό, από οραματιστή υψηλών στόχων, σε θύμα μίζερων πραγματικοτήτων, αυτός είναι ο Κ. Σημίτης. Αν είναι κάποιος που επιχείρησε να κατεβάσει το επίπεδο της ελληνικής κοινωνίας στο μίζερο ρεαλισμό του «εφικτού», που συνδέεται με τον ατομισμό και καταργεί την κοινωνική συλλογικότητα και αλληλεγγύη, αυτός είναι ο Κ. Σημίτης.

• Το «γιες» της κυβέρνησης στο νεύμα του ΝΑΤΟ για συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, το «κελ μπουρντά» προς τους στρατοκράτες της Τουρκίας για να τους παραδώσει τον Οτσαλάν, να δεχτεί ως τετελεσμένο γεγονός τη διχοτόμηση της Κύπρου και να διαπραγματευτεί το μοίρασμα του Αιγαίου και το «γιαβόλ» προς την ΕΕ, αποδεχόμενη τους δυσβάστακτους για το λαό μας όρους ένταξης στην ΟΝΕ.
• Ο εξαναγκασμός πάνω από 2,5 εκατομμυρίων Ελλήνων να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και πάνω από 600.000 από αυτούς να είναι άνεργοι.
• Ο αποκλεισμός των παιδιών της φτωχολογιάς από την Παιδεία, των «μη εχόντων» από την Υγεία, των «μη προνομιούχων» από τη σύνταξη.
• Η καλλιέργεια της λογικής του εύκολου και γρήγορου πλουτισμού, με την αποδοχή της «μίζας» και της αρπαχτής, με το κυνηγητό του χρηματιστηριακού τζόγου, με το «ρίξιμο» του διπλανού.
• Ο «πολιτισμός» των σκυλάδικων, με θαμώνες υπουργούς, των «κιτς» εκδηλώσεων τύπου «Μιλένιουμ στην Ακρόπολη» και της «ελιτίστικης παρέας» στο Μέγαρο.
• Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός κατά των μεταναστών, το εμπόριο λευκής σαρκός, η μάστιγα των ναρκωτικών.

Ο προοδευτικός κόσμος του ΠΑΣΟΚ νιώθει προδομένος, ντροπιασμένος κι απογοητευμένος, για τη μιζέρια του εκσυγχρονισμού. Δε βολεύεται στο «ρεαλισμό» του εφήμερου, ασφυκτιά στη λογιστική λογική του πρωθυπουργού, ντρέπεται που τον τσουβαλιάζει ο Κ. Σημίτης στο «σακί» των μοιρολατρών της συντήρησης, των φοβισμένων της κοινωνίας και των υποταγμένων της πατρίδας και θέλει να ξανοίξει τα φτερά του προς τους ουρανούς των μεγάλων ιδανικών που πίστεψε. Και μπορεί να το πραγματώσει. Στις εκλογές, μπορεί να κάνει το πρώτο βήμα για τη μεγάλη συνάντηση στο Λαϊκό Μέτωπο όλων των παλιών και νέων συναγωνιστών, ψηφίζοντας το ΚΚΕ.