Ψέματα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το 1997, ψήφισε το νόμο «Περί Βασικών Διαπραγματευτών Αγοράς», ο οποίος, σε αντίθεση με τα όσα ίσχυαν μέχρι τότε που ο καθένας - και τα ασφαλιστικά ταμεία - μπορούσε να πάει στο γκισέ και να αγοράσει κρατικά ομόλογα, καθιστούσε μοναδικούς αγοραστές των ομολόγων τις τράπεζες. Από τότε αυτές έχουν αναλάβει εργολαβικά τις αγοραπωλησίες τους στις χρηματαγορές.
Ψέματα. Η κυβέρνηση της ΝΔ, προσαρμοζόμενη στις νέες συνθήκες που επιβάλλει το τραπεζικό κεφάλαιο στον τομέα των επιτοκίων και της δευτερογενούς αγοράς ομολόγων, προχώρησε στην έκδοση των λεγόμενων δομημένων ομολόγων, των οποίων η απόδοση για τον τελικό κάτοχό τους (στην προκειμένη περίπτωση τα ασφαλιστικά ταμεία) δεν είναι εγγυημένη ούτε για τα επιτόκια, ούτε καν για το κεφάλαιο.
Ψέματα. Μπορεί, υπό το βάρος των καταγγελιών για τη διασπάθιση των αποθεματικών, να είχε εκφραστεί η πρόθεση για τη δημιουργία τέτοιου μηχανισμού, ωστόσο αυτός ποτέ δε λειτούργησε, κάτι που φάνηκε και όταν την περίοδο 1999-2000 έγινε το μεγάλο κόλπο με τις αθρόες τοποθετήσεις κεφαλαίων από τα αποθεματικά σε μετοχές- φούσκες, με αποτέλεσμα την απώλεια πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών για τα Ταμεία.
Ψέματα. Η αλήθεια είναι ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς εντόπισε προβλήματα στη χρηματιστηριακή «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» και μόνο όταν κάποιοι επιτήδειοι «κάρφωσαν» το θέμα με το ύποπτο ομόλογο, οι κυβερνώντες άρχισαν ...να τρέχουν και συνεχίζουν ακόμα.
Ψέματα. Οσο τα αποθεματικά ρίχνονται στον τζόγο των χρηματαγορών, τα Ταμεία, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μετρούν απώλειες. Και σε κάθε περίπτωση μοναδική αλήθεια είναι ότι ενώ οι περιβόητες αποδόσεις από την ...αξιοποίηση των αποθεματικών φτάνουν δε φτάνουν το 3,6%, τα αποθεματικά πράγματι αυξάνονται αισθητά, αποκλειστικά λόγω των αυξημένων εισφορών των εργαζομένων προς αυτά!