Το ιμπεριαλιστικό σχέδιο «της ευρείας» ή «νέας Μέσης Ανατολής», για την ολοκληρωτική επιβολή της νέας τάξης στη Μέση Ανατολή και την ευρύτερη περιοχή, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Εκτελεστικό όργανο είναι η στρατιωτική μηχανή του κράτους του Ισραήλ, που βέβαια προωθεί τα δικά του κατακτητικά σχέδια, τα οποία όμως συνδέονται άρρηκτα με τα γενικότερα σχέδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την πλήρη ΝΑΤΟποίηση, υπό αμερικανική ηγεμονία, της Μέσης Ανατολής με ό,τι συνεπάγεται για το παγκόσμιο «στάτους» ο έλεγχος αυτής της στρατηγικής σημασίας περιοχής.
Δεν είναι τυχαίο ότι πριν ακόμα διαμορφωθεί το τελικό σκηνικό στο Λίβανο και ενώ το αίμα των αμάχων ρέει, σπεύδουν ο ένας μετά τον άλλο οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και τα φερέφωνά τους. Οχι για να ζητήσουν και να επιβάλουν την άμεση κατάπαυση του πυρός, αλλά για την εγκατάσταση «ειρηνευτικής δύναμης», όταν... βέβαια το Ισραήλ θα έχει εκπληρώσει τους στόχους του στο πολεμικό πεδίο.
Αυτή η «ειρηνευτική δύναμη», ανεξάρτητα από ποια σημαία θα κρατάει και ποιο καπέλο θα φοράει, του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή και του ΟΗΕ ακόμα, δε θα είναι εκεί για να στηρίξει τους λαούς της περιοχής, αλλά για να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα των ισραηλινών επιδρομών και για να βάλουν πόδι οι ιμπεριαλιστές εκεί που το πόδι του Ισραήλ δεν μπορεί να φθάσει, ενόψει μάλιστα και των νέων στόχων που είναι η Συρία και το Ιράν.
Σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό. Και πράγματι ήταν έτοιμοι, γιατί είναι ενιαία η στρατηγική του ιμπεριαλισμού. Ολα όσα συμβαίνουν στο Λίβανο και στα παλαιστινιακά εδάφη δεν αφορούν μόνο τους πολύπαθους λαούς τους αλλά είναι μέρος ευρύτερου σχεδίου που έχουν καταρτίσει τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία. Το σχέδιο των ΗΠΑ εγκρίθηκε και από το ΝΑΤΟ στη σύνοδο κορυφής της Κωνσταντινούπολης το 2004 και έχει τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ. Πρόσχημα είναι ο «εκδημοκρατισμός» των χωρών της περιοχής. Εξάλλου, ένα πρώτο «καλό» δείγμα «εκδημοκρατισμού» το έχουν δώσει με την κατοχή στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, όπως και τη στήριξη που παρέχουν οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους στα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα.
Τα πρώτα βήματα στην κατεύθυνση επιβολής αυτού του σχεδίου, έγιναν με τις προσπάθειες εσωτερικής αποσταθεροποίησης του Λιβάνου μέσα στα τελευταία δύο χρόνια. Ακολούθησε το ψήφισμα 1559/2004 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το Λίβανο, που αποτελεί εργαλείο για τον πλήρη έλεγχο του Λιβάνου και αντανακλά την πολιτική των ΗΠΑ και την εφαρμογή του σχεδίου της για την «ευρεία Μέση Ανατολή». Μάλιστα, στο μεταξύ διάστημα το ΝΑΤΟ άρχισε να κάνει όλο και πιο έντονη παρουσία στις αραβικές χώρες. Ετσι για πρώτη φορά, πραγματοποιήθηκε στα παλαιστινιακά εδάφη συνάντηση εκπροσώπων της Παλαιστινιακής Αρχής με εκπροσώπους του ΝΑΤΟ και για πρώτη φορά το Ισραήλ παίρνει μέρος σε στρατιωτικές ασκήσεις μαζί με αραβικές χώρες στα πλαίσια του ΝΑΤΟικού παραμάγαζου του «Μεσογειακού Διαλόγου», όπου πήρε μέρος και η χώρα μας.
Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να επιτρέψει στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις να πάρουν μέρος σε αυτό το σχέδιο επιβολής και γενίκευσης της ιμπεριαλιστικής κατοχής στο Μέση Ανατολή. Η ένταση του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα είναι όχι μόνο διεθνιστικό καθήκον αλλά και μονόδρομος.
Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ
Feeds
