Σύμφωνα και με χτεσινά δημοσιεύματα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται άμεσα να προχωρήσει σε νέα (δεύτερη κατά σειρά) χαριστική ρύθμιση των χρεών επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ, αντίστοιχη εκείνων με τις οποίες είχε «φιλοδωρήσει» τους μεγαλοοφειλέτες το ΠΑΣΟΚ. Η ρύθμιση θα αφορά στα χρέη από προσαυξήσεις δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων. Οι επιχειρήσεις που χρωστάνε μέχρι 300.000 θα απαλλαχτούν από το 80% των οφειλόμενων πρόσθετων τελών προς το ΙΚΑ σε περίπτωση εφάπαξ εξόφλησης, ή από το 50% αν επιλέξουν να εξοφλήσουν τα χρέη τους σε 80 μηνιαίες δόσεις. Οι μεγαλοοφειλέτες άνω των 300.000 ευρώ, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, παίρνουν τριετή αναστολή για την τακτοποίηση των υποχρεώσεών τους απέναντι στο ΙΚΑ, με μόνη προϋπόθεση, στο διάστημα της αναστολής, να είναι συνεπείς με τις τρέχουσες ασφαλιστικές τους εισφορές!

Πρόκειται για νέα πρόκληση σε βάρος των ασφαλισμένων, αν αναλογιστεί κανείς τα παρακάτω ενδεικτικά μόνο στοιχεία, τα οποία το ΚΚΕ παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου για την Κοινωνική Ασφάλιση και τις θέσεις του Κόμματος στις 13 του περασμένου Μάρτη:

Και η νέα ρύθμιση προς όφελος των μεγαλοεπιχειρήσεων έρχεται να επιβεβαιώσει τον προσχηματικό χαρακτήρα του «διαλόγου» για το Ασφαλιστικό που βρίσκεται σε εξέλιξη, με πρώτα βιολιά την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που αναπαράγουν την κοινή επιχειρηματολογία ότι οι μεταρρυθμίσεις είναι «αναγκαίες» για να σωθούν τα Ταμεία από την καταστροφή. Με παραλλαγές της ίδιας επιχειρηματολογίας «φλερτάρει» και ο ΣΥΝ, διευκολύνοντας με την τακτική του το πέρασμα των αντεργατικών μέτρων. Χέρι χέρι, οι δυνάμεις του κεφαλαίου προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τη νέα επίθεση στις πλάτες των εργαζομένων και να επικυρώσουν τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, συγκαλύπτοντας ότι οι ίδιοι και οι πολιτικές τους είναι αυτές που οδήγησαν τα Ταμεία στην κατάσταση που βρίσκονται σήμερα. Μια κατάσταση που επιδεινώνεται με τη νέα ρύθμιση που προωθεί η ΝΔ και η οποία αποτελεί καρμπόν των προηγούμενων του ΠΑΣΟΚ.

Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι λεφτά και προνόμια για την πλουτοκρατία υπάρχουν και μάλιστα απεριόριστα, ενώ για τους εργαζόμενους και τις πραγματικές τους ανάγκες δεν περισσεύει δεκάρα τσακιστή. Και σ' αυτό συμφωνούν όλοι τους και με κάθε ευκαιρία. Είτε πρόκειται για το Ασφαλιστικό, είτε για τα μέτρα ανακούφισης των ανέργων, είτε για τις αυξήσεις στους μισθούς και στο μεροκάματο των εργαζομένων.