Φόρουμ ενσωμάτωσης...
Η μία μετά την άλλη, οι εξελίξεις παγκόσμια μαρτυρούν από τη μια γιγάντωση του μονοπωλιακού κεφαλαίου κι από την άλλη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Η επιδίωξη της «ανταγωνιστικότητας» καταλήγει τελικά σε πραγματικό πόλεμο! Η όλη εξέλιξη έχει ένα πολύ σκληρό «διά ταύτα» στη ζωή της εργατικής τάξης όπου Γης: Προϋποθέτει και στη συνέχεια εδραιώνει ως αποτέλεσμα την όλο και μεγαλύτερη μείωση της τιμής πώλησης του εμπορεύματος «εργατική δύναμη», τη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, με τις γνωστές δραματικές επιπτώσεις για τους εργαζόμενους.
Οι κομμουνιστές - από την ίδια την επιστημονική ανάλυση της πραγματικότητας - έχουν επαναβεβαιώσει - καταλήξει στη θέση ότι αυτό το σύστημα δε γιατρεύεται, μόνο ανατρέπεται. Κατά συνέπεια, έχουν πετάξει στο καλάθι των αχρήστων και κάθε θεωρία που δίνει παράταση, χρόνο ζωής σ' αυτό το σύστημα. Τέτοιες θεωρίες είναι και αυτές που μιλούν για «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» κι αυτές που βλέπουν την αναγκαία αλλαγή να έρχεται μέσα από διάφορα στάδια μεταρρυθμίσεων. Οι κομμουνιστές λένε ανοιχτά στην εργατική τάξη: Καμιά ανοχή στον ιμπεριαλισμό, καμιά συνενοχή με όσους επιδιώκουν να καναλιζάρουν τη ριζοσπαστικοποίηση πλατιών λαϊκών μαζών σε ένα ανώδυνο ρεύμα διαμαρτυρίας που δε θα ξεφεύγει από μία εντός των τειχών προτασιολογία.
Συνένοχοι της παράτασης ζωής στον καπιταλισμό, είναι οι δυνάμεις που ελέγχουν - ηγούνται στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Στη διοργάνωση της Αθήνας, τα πράγματα ειπώθηκαν με το όνομά τους: Η ανοιχτή υποστήριξη του Φόρουμ από το ΠΑΣΟΚ - που ευθύνεται για τα 77 λεπτά αύξησης στα μεροκάματα της πείνας, του ΠΑΣΟΚ που ευθύνεται για τις 3.000 απογειώσεις αεροσκαφών από τη Σούδα για το βομβαρδισμό του Ιράκ, του ΠΑΣΟΚ που με το νόμο Ρέππα πήγε τη σύνταξη στα 67 χρόνια - αφαίρεσε από το Φόρουμ κάθε φερετζέ.
Ακόμα χειρότερα αναδεικνύονται τα πράγματα από το ίδιο το φινάλε αυτής της διοργάνωσης: Ανεξάρτητα από τις διαθέσεις διαφόρων ομάδων που μετέχουν στο Φόρουμ, η «Διακήρυξη της Συνέλευσης των Κινημάτων του Φόρουμ», όπως αυτή διατυπώνεται στο σχετικό δελτίο Τύπου, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: Η ΕΕ ως καπιταλιστική ενοποίηση δεν υπάρχει πουθενά στο κείμενο. Διαπιστώνεται μόνο πως όσα συμβαίνουν δεν είναι άλλο παρά το περιεχόμενο μιας «νεοφιλελεύθερης» πολιτικής, διαπίστωση που αφήνει διάπλατα ανοιχτή την πόρτα ότι μια σοσιαλδημοκρατική πολιτική, με δεδομένη πάντα αυτήν την ΕΕ της Συνθήκης του Μάαστριχτ, μπορεί να είναι η εναλλακτική λύση. Η «άλλη Ευρώπη» περιγράφεται ως: «φεμινιστική, οικολογική, μια Ευρώπη ανοιχτή, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της βιώσιμης ανάπτυξης, της επάρκειας σε τρόφιμα, της αλληλεγγύης, με σεβασμό στα δικαιώματα των μειονοτήτων και της αυτοδιάθεσης των λαών». Αυτό είναι όλο κι όλο το όραμα - πρόταγμα για το οποίο καλούνται να παλέψουν τα κινήματα. Υπάρχει έστω και ένα κείμενο του ...Βατικανού που να μην περιέχει ακριβώς αυτό το πλαίσιο; Κανένα!
Το Φόρουμ, που δεν κρύβει πως φιλοδοξεί να είναι μια νέα διευρυμένη σοσιαλδημοκρατικής ομπρέλας «Διεθνής», το Φόρουμ που έχει εξαρχής απαγορεύσει σε ένοπλα επαναστατικά κινήματα να συμμετέχουν, αυτό το Φόρουμ μέσα και από το πολιτικό του πλαίσιο, κάνει καθαρό ότι έχει στόχο να παροπλίσει όσα από τα αγωνιζόμενα τμήματα της εργατικής τάξης, αμφισβητούν - θέλουν να ανατρέψουν τον πυρήνα μιας πολιτικής που εντέλει ασκεί δυναστεία!
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ
Feeds
