Στον απόηχο της μεγαλειώδους απεργίας των ναυτεργατών και των συλλαλητηρίων του ΠΑΜΕ στις 21 Φλεβάρη, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα πραγματοποιούν σήμερα 4ωρη στάση εργασίας. Σε 24ωρη απεργία κατεβαίνουν και οι συνάδελφοί τους στις τράπεζες. Αιχμή των απεργιακών κινητοποιήσεων αποτελούν οι συλλογικές συμβάσεις. Οι αυξήσεις πείνας του 2,8% που προτείνει ο ΣΕΒ και η λυσσαλέα επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση και το κεφάλαιο, με στόχο την παραπέρα υπονόμευση των κλαδικών συμβάσεων.

Το ΠΑΜΕ απευθύνει πλατύ κάλεσμα στους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις και τις συγκεντρώσεις που διοργανώνει στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και τις άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Οι ταξικές δυνάμεις δεν κρύβουν λόγια. Λένε ξεκάθαρα στους εργαζόμενους ότι ο προσανατολισμός των κινητοποιήσεων και το διεκδικητικό πλαίσιο των αγώνων που βρίσκονται σε εξέλιξη, αποτελούν το κλειδί για την αποτελεσματικότητά τους, την παραπέρα κλιμάκωση της πάλης.

Με επίκεντρο τις συλλογικές συμβάσεις, οι συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος έδωσαν τις προηγούμενες μέρες ρεσιτάλ συγκαταβατικότητας και συναίνεσης στις αξιώσεις των βιομηχάνων και της κυβέρνησης. Στις προκλήσεις του ΣΕΒ, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ απάντησε με το μνημειώδες «όχι σύγκρουση», δένοντας τα χέρια των εργαζομένων. Η συμμετοχή της στο «διάλογο» - απάτη της Εθνικής Επιτροπής για την Απασχόληση, όπου διαμορφώθηκε το πλαίσιο διεύρυνσης των αντιδραστικών Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης, ήταν η προδιαγεγραμμένη συνέχεια.

Οι ταξικές δυνάμεις ανέδειξαν από την πρώτη στιγμή την αναγκαιότητα η μάχη των συλλογικών συμβάσεων να γίνει υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Να συνειδητοποιηθεί η επίθεση στις κλαδικές συμβάσεις σαν κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης που οξύνει το κεφάλαιο και τα κόμματά τους σε βάρος των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από κλάδο. Κάλεσε και καλεί τους εργαζόμενους να δώσουν ενιαία απάντηση στην ενιαία επίθεση. Με αιτήματα και στόχους πάλης, που δεν παζαρεύουν τις πραγματικές τους ανάγκες, που δεν κλείνουν τους εργατικούς αγώνες στα στεγανά της ανταγωνιστικότητας, των «αντοχών» της υπερκερδοφορίας του κεφαλαίου.

Μετά και την απεργία των ναυτεργατών, οι εργαζόμενοι μπορούν πιο καθαρά να δουν τη σημασία και την αναγκαιότητα της γραμμής πάλης που προτείνει το ΠΑΜΕ. Να κατανοήσουν την αποτελεσματικότητα των αγώνων, όταν αυτοί μπολιάζονται με τη δύναμη της ταξικής ενότητας, βαθαίνουν τα ταξικά χαρακτηριστικά τους. Οταν η πάλη στρέφεται ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, χωρίς κανένα σκόντο στις ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Η αναγκαιότητα της συσπείρωσης στο ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, της ρήξης με τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και τα κόμματά τους, προβάλλει ολοένα και πιο επιτακτική, μέσα από κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα. Σ' αυτή την κατεύθυνση, οι ταξικές δυνάμεις δίνουν τη μάχη της σημερινής κινητοποίησης, αλλά και της πανελλαδικής απεργίας στις 15 του Μάρτη.