Σ' ΕΣΕΝΑ απευθύνομαι, σύντεκνε. Τον μικρομεσαίο αγρότη της Κρήτης, που παλεύεις, ήλιο με ήλιο, για το ψωμί της οικογένειας. Σ' εσένα, που καμιά σχέση δεν έχεις με τους συντοπίτες σου μεγαλοαγρότες - καπιταλιστές, που τρώνε και με τις δυο μπούκες. Ούτε με κάποιους «αγανακτισμένους» που ουρλιάζουν στο λιμάνι, μουντζώνουν, βρίζουν κι απειλούν τους ναυτεργάτες, οι οποίοι κρεμασμένοι, σαν τον Κυναίγειρο, στο καράβι, παλεύουν για να 'χουν δουλιά και σύνταξη.

Σ' ΕΣΕΝΑ, που, παρασυρμένος, κατηγορείς τους εργάτες της θάλασσας. Καταλαβαίνεις τι κάνεις ή είσαι κουζουλός; Εντάξει, μπορεί να χάνεις από το λειψό εισόδημά σου, αλλά μπορείς να βάζεις στην ίδια ζυγαριά μερικές ντομάτες, με το δικαίωμα στην απεργία; Λες πως έχεις δίκιο να διαμαρτύρεσαι, αλλά γιατί «αντί για το γομάρι, βαράς το σαμάρι»; Ο ναυτεργάτης σού φταίει που απεργεί για το ψωμί και για το δίκιο ή οι εφοπλιστές και η κυβέρνηση, που τα στερούν κι από κείνον κι από σένα;

ΚΑΙ πού είναι, μωρέ, η κρητική λεβεντιά σου; Γιατί δέχεσαι να σε εκπροσωπούν και να σε τσουβαλιάζουν τα «τσιράκια» του Κεφαλογιάννη κι οι «μπιστικοί» του Αγούδημου; Εχθρός σου είναι ο ναυτεργάτης που σε καλούν να τον πολεμήσεις; Αυτός σου παίρνει κοψοχρονιά τη σοδειά, σου κλέβει τον ιδρώτα, σε ξεκληρίζει; Εργαζόμενος είναι, που θαλασσοδέρνεται, μέρα - νύχτα, να βγάλει ένα ξεροκόμματο, εξυπηρετώντας και τις δικές σου ανάγκες. Πολλοί απ' αυτούς, που στέκονται όρθιοι στους καταπέλτες, είναι παιδιά της φτωχής αγροτιάς, αίμα από το αίμα σου. Στο ίδιο καζάνι βράζετε, τα ίδια συμφέροντα έχετε, τους ίδιους αντιπάλους πρέπει να πολεμάτε.

ΚΙ ΑΝ «δε σου φτάνει το μυαλό» να το καταλάβεις, γιατί δεν προβληματίζεσαι που ο Κακαουνάκης κανακεύει τους «αγανακτισμένους»; Αυτός που σε έλουζε με προστυχιές, όταν έβγαινες στο δρόμο και πάλευες να κρατήσεις τα χωράφια σου και να παραμείνεις στο τόπο σου. Δε νογάς ότι η μάχη των ναυτεργατών είναι και για το δικό σου συμφέρον; Οτι η νίκη τους θα είναι και δική σου νίκη; Αν δεχτείς την απόφαση της κυβέρνησης για την επιστράτευσή τους, με τι μούτρα θα διαμαρτυρηθείς, όταν θα σου ξαναστείλει τα ΜΑΤ και θα σε ξανασύρει στα «αγροτοδικεία»;

ΒΑΛΕ το νιονιό σου να σκεφτεί και μην παρασύρεσαι από εκείνους που προωθούν τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και το «διαίρει και βασίλευε», για να κρατούν δεμένο όλο το λαό. Συμπαρατάξου στον αγώνα με τους ναυτεργάτες, ζήτα κι εσύ την απόσυρση του νομοσχεδίου που επέβαλαν οι εφοπλιστές, βαλ' τα με τους κυβερνώντες που εφαρμόζουν την αντεργατική - αντιαγροτική πολιτική και τους «αντιπολιτευόμενους», που συμφωνούν και συμβάλλουν. Αλλιώς, θα πας κι εσύ χαμένος...