Οταν ο 28χρονος Καμερουνέζος ποδοσφαιριστής Μαρκ Βιβιέν Φοέ έπεφτε νεκρός μέσα στον αγωνιστικό χώρο τέτοια εποχή, το 2003, κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα στο πλαίσιο του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών, ξαφνικά, η παγκόσμια ποδοσφαιρική πιάτσα έδειξε συγκλονισμένη. Τα επίσημα αίτια του θανάτου του Φοέ ήταν ανεύρυσμα αορτής. Τα ...ανεπίσημα τα είχαν διαγνώσει πολύ πιο νωρίς οι συναθλητές του. Οπως ο Βραζιλιάνος Ριβάλντο, ο οποίος είχε πει ένα χρόνο πριν από το θάνατο του Φοέ: «Κάποια στιγμή θα πεθάνουμε στο γήπεδο». Εννοώντας το απάνθρωπο των επιλογών της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου να δημιουργεί διοργανώσεις, στις οποίες συμμετέχουν οι ποδοσφαιριστές συνεχώς και αδιάκοπα, χωρίς να υπάρχει χρόνος ανάπαυσης.

Το καλοκαίρι του 2003, όλοι συγκλονίστηκαν από το θάνατο του Φοέ. Ολοι, εκτός από τους παράγοντες της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου και τους διοικούντες των διαφημιστικών εταιριών. Ο δικός τους πανικός είχε να κάνει με το γεγονός ότι θα μπορούσε ένα τέτοιο συμβάν να διακόψει τη διοργάνωσή τους. Και, άρα, να χαθούν πολλά εκατομμύρια δολάρια από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τις διαφημίσεις. Ετσι, η διοργάνωση συνεχίστηκε, εμπλουτισμένη με κάποια μικρά ...μνημόσυνα για τον Φοέ.

Δύο χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Το Κύπελλο Συνομοσπονδιών διεξάγεται κανονικά. Τα κορμιά των ποδοσφαιριστών συνεχίζουν να παίζουν μπάλα στην αρένα που έχουν φτιάξει οι πολυεθνικές για να πλουτίζουν και ο τζόγος των στοιχημάτων αναζωογονείται κάπως, μια και το καλοκαίρι τα εθνικά πρωταθλήματα έχουν ολοκληρωθεί. Οι πελάτες ποντάρουν στα ονόματα των Ροναλντίνιο, Ζαγοράκη, Κρέσπο κ.ά. και γεμίζουν τα ταμεία των μεγάλων γραφείων στοιχημάτων...

Οσο για τους αθλητές; Θα το αντέξουν κι αυτό. Πώς; «Εκανα χρήση κρεατίνης όλα τα χρόνια που έπαιζα στη Γιουβέντους. Η κρεατίνη με έκανε να αυξήσω το βάρος μου. Την έπαιρνα επίσης και στα ημίχρονα των αγώνων». Τάδε έφη Ζινεντίν Ζιντάν, πριν από μερικά χρόνια, μιλώντας για τη θητεία του στη Γιουβέντους. Και ο συμπαίκτης του Ντελ Πιέρο συμπλήρωνε: «Τον προηγούμενο μήνα από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, το 1998, έπαιρνα 10 χάπια με διαφορετικό χρώμα κάθε δύο μέρες. Μας είπαν ότι πρόκειται για βιταμίνες...». Να θυμίσουμε ότι το καλοκαίρι του 1998 ο Τσέχος προπονητής της Ρόμα, Ζντένεκ Ζέμαν, είχε καταγγείλει στον Τύπο τη γενικευμένη χρήση αναβολικών στο ιταλικό ποδόσφαιρο. «Ολόκληρες πολυεθνικές, με τα φαρμακευτικά τους εργαστήρια, στηρίζονται στην εικόνα που έχει το άθλημα περνώντας μέσα από την τηλεόραση», είχε δηλώσει ο ίδιος το 2000. (Αποσπάσματα από το βιβλίο των Ν. Μπογιόπουλου - Δ. Μηλάκα «ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: Μια θρησκεία χωρίς απίστους»).

Αυτό είναι το δημιούργημα της FIFA, της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και των μεγάλων πολυεθνικών χορηγών. Μια μεγάλη κρεατομηχανή, που αλέθει και κατασπαράζει ανθρώπινες ζωές μόνο και μόνο για να πλουτίσει το κύκλωμά τους. Αυτό ...«απολαμβάνουμε» αυτές τις μέρες στις τηλεοράσεις μας. Αυτό θα συνεχίσουμε να «απολαμβάνουμε», όσο ο αθλητισμός, στα πλαίσια του καπιταλισμού, είναι ένα ακόμα πιόνι στη σκακιέρα της εκμετάλλευσης του μεγάλου κεφαλαίου.