Στο σύνθημα της «ήπιας πολιτικής» επέλεξε να επιμείνει και χτες ο υπουργός Οικονομίας, ανακοινώνοντας τις κυβερνητικές αποφάσεις για πλευρές της οικονομικής πολιτικής. Ισως έτσι να είναι καλύτερα. Για να καταλάβει ο κόσμος το μέγεθος της πρόκλησης και της κοροϊδίας. Γιατί είναι πρόκληση να μιλάς για ηπιότητα και να απελευθερώνεις τη χιονοστιβάδα των φόρων που θα πνίξει το λαϊκό εισόδημα και τις τιμές στην αγορά. Ναι -αντιτείνουν κάποιοι φωστήρες - αλλά στο χάλι που είχε φτάσει η οικονομία, ήταν ανάγκη να παρθούν αποφασιστικά μέτρα. Και προβάλλοντας εν είδει αξιώματος τόσο την κατάσταση της οικονομίας, όσο και τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων που υποτίθεται πως πρέπει να παρθούν, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι ρυθμίσεις που ανακοινώθηκαν για την έμμεση φορολογία, δε συγκαταλέγονται στην ομάδα των ιδιαίτερα αντιλαϊκών μέτρων.

Η απάτη είναι ολοφάνερη. Οι κυβερνώντες, προπαγανδίζοντας την ψευτοαλήθεια που συμφέρει την πλουτοκρατία, κρύβουν ότι οι μόνοι που θίγονται από τα μέτρα, είναι τα λαϊκά στρώματα, ενώ την ίδια ακριβώς στιγμή εξασφαλίζουν επιπλέον κέρδη οι μεγαλοεπιχειρηματίες, αφού η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ θα συνοδευτεί από νέα κύματα ακρίβειας στην αγορά. Επιπλέον κρύβουν ότι η κυβέρνηση δεν πορεύεται μόνο με τα χτεσινά μέτρα. Στον απολογισμό της, τη βαραίνουν πρωτοβουλίες και μέτρα όπως ο φορολογικός και «αναπτυξιακός» νόμος, με τα γνωστά προνόμια προς το μεγάλο κεφάλαιο. Η εξευτελιστική για τους εργαζόμενους του δημοσίου και συνταξιούχους εισοδηματική πολιτική. Η τακτική απελευθέρωσης κάθε ασυδοσίας στη διαμόρφωση των τιμών. Οι μεθοδεύσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ για την απροσχημάτιστη παραχώρηση και εκμετάλλευση των δημόσιων υποδομών σε ντόπιους και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους και η ανακοινωθείσα ήδη υπέρογκη αύξηση των διοδίων. Η ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας. Η εντατική προώθηση μέτρων καταστολής και αμφισβήτησης των λαϊκών ελευθεριών. Μέτρα και πολιτικές που ενεργά είναι ενταγμένες στις συνολικότερες στοχεύσεις της οικονομικής ολιγαρχίας στην ΕΕ γενικότερα.

Την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επέλασης της ΝΔ, κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ την εκλαμβάνουν ως τα φτερά που χρειάζεται το κόμμα του Γ. Παπανδρέου προς το καινούριο πέταγμά του, για να παραπλανήσει μια ακόμα φορά εργαζόμενους και λαό. Ε, αυτό δεν μπορεί να περάσει. Εδώ δεν μπορούν να γίνουν εκπτώσεις. Πάει πολύ οι άθλιες θεραπαινίδες των πιο σκοτεινών σχεδίων της άρχουσας τάξης, οι επί μια εικοσαετία άρπαγες των λαϊκών καταχτήσεων, να φαντάζονται ότι η ίδια ή και η χειρότερη - από τη δική τους - πολιτική της ΝΔ, είναι δυνατόν να λειτουργήσει ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για την εικοσαετή αντιδραστική τους πολιτική.

Προχωράμε να κάνουμε μια «νέα αρχή» υποστήριξε χτες ο Γιώργος Αλογοσκούφης πριν ανακοινώσει τις αποφάσεις της Κυβερνητικής Επιτροπής. Η δημοσιοποίησή τους όμως και μόνο, απέδειξε ότι νέο για τη ΝΔ είναι ξαναζεσταμένες εκδοχές της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολουθούσε μέχρι πέρσι το ΠΑΣΟΚ. Ξεχνούν φαίνεται ότι για τους εργαζόμενους το «κακό» παραμένει «κακό», άσχετα αν είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο. Γι' αυτό, εκείνο που τους μένει είναι να αγωνίζονται για ένα πραγματικά νέο ξεκίνημα, που χωρίς δεύτερη κουβέντα θα απορρίπτει τις αντιδραστικές επιλογές ενάντια στο λαό και θα στοχεύει στην οικοδόμηση μιας ριζικά διαφορετικής κοινωνίας, στο επίκεντρο της οποίας θα βρίσκεται ο εργαζόμενος άνθρωπος και τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων.