Ονομάστηκε και «γεφύρωση του διατλαντικού χάσματος». Γεγονός πάντως είναι, πως κεντρικό στοιχείο της επίσκεψης Μπους στην έδρα της ΕΕ στις Βρυξέλλες και της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, αποτελεί η επιβεβαίωση της αμερικανικής ηγεμονίας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και το ενιαίο του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος, χωρίς να σημαίνει ότι έπαψαν να υφίστανται οι αντιθέσεις και ανταγωνισμοί. Το όσα έγιναν και όσα αποφασίστηκαν παρέχουν μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για να ξεκαθαριστούν ορισμένα πράγματα, μακριά από συγχύσεις και αυταπάτες που σκόπιμα καλλιεργούνται.

Αυτό που με βεβαιότητα προκύπτει, πέρα από τα όποια επιμέρους αποτελέσματα ή τις όποιες αντιθέσεις, είναι ότι τόσο η συνεργασία όσο και οι αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ενωσης (και των χωρών μελών που την απαρτίζουν), έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την εξυπηρέτηση των μονοπωλιακών συμφερόντων, την καθυπόταξη όλων των λαών και χωρών στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων και την ενίσχυση της παγκόσμιας κυριαρχίας του πολυεθνικού κεφαλαίου.

Είτε λοιπόν προχωράνε μαζί Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, είτε «τσακώνονται» για τη μοιρασιά της λείας από τη λεηλασία του πλανήτη, είναι εξίσου επικίνδυνοι για τους λαούς και το μέλλον της ανθρωπότητας. Εξάλλου, από την πλευρά των Ευρωπαίων ηγετών αυτό που μπαίνει στο τραπέζι είναι η «δίκαιη» - μεταξύ των διαφόρων μονοπωλίων - μοιρασιά των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη. Σε καμία περίπτωση δεν τίθεται ζήτημα υπεράσπισης της ειρήνης, αναχαίτισης της ιμπεριαλιστικής επέλασης, αντιμετώπισης της φτώχειας, προστασίας του περιβάλλοντας από όλους αυτούς τους κινδύνους που παράγει και αναπαράγει η χωρίς όρια καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Εξάλλου, δε θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, με όποια μάσκα κι αν φοράει ακόμα και τη «φιλειρηνική», έχει δείξει ποια είναι τα όριά της. Είναι γνωστός ο βίος και η πολιτεία της. Συμμετείχε στους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας και στο διαμελισμό της χώρας αυτής. Συστρατεύτηκε με τους Αμερικανούς στον «παγκόσμιο αντιτρομοκρατικό πόλεμο». Νομιμοποιεί την κατοχή του Ιράκ ενώ κράτη - μέλη της συμμετέχουν με στρατό στην επιβολή της. Εχει στρατεύματα στο Αφγανιστάν και σε άλλες περιοχές, ενώ σιγοντάρει τους Αμερικανούς στα νέα επιθετικά τους σχέδια κατά της Συρίας, της ΛΔ Κορέας και του Ιράν. Ενιαία είναι η ιμπεριαλιστική λογική περί «ζωτικών συμφερόντων» σε όλο τον πλανήτη.

Στα πλαίσια αυτά δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες σε σχέση με το πού πάει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Η αντίθεση και η αντίσταση στο ιμπεριαλιστικό μπλοκ πρέπει να είναι ενιαία. Τότε μόνο μπορεί να γίνει και αξιοποίηση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων σε όφελος των λαϊκών κινημάτων. Ο απεγκλωβισμός από λογικές, του ποιος είναι ο καλύτερος ή ο λιγότερο επικίνδυνος ιμπεριαλιστής, είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη χειραφέτηση των λαών και για μια πορεία ανάπτυξης που να υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων ανθρώπων και όχι των πολυεθνικών.