Συνεχίζονται και, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχίζονται για μέρες ακόμη οι αποκαλύψεις για τα τεκταινόμενα στους χώρους της ιεραρχίας της Εκκλησίας και της Δικαιοσύνης. Πάντως, τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας αποδεικνύουν ότι δεν πρόκειται ούτε για περιστασιακά φαινόμενα, ούτε για μεμονωμένα. Επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι «πρόκειται για τη βαθύτατη κρίση βασικών θεσμών, εκδήλωση της σήψης του ίδιου του συστήματος της κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου».

Ειδικότερα και όσον αφορά στα ιεραρχικά σκάνδαλα, προκαλεί εντύπωση ότι στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν τώρα το χωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος. Είχαν, όμως, απορρίψει τη σχετική πρόταση του ΚΚΕ, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης αναθεώρησης του Συντάγματος. Η άρνησή τους δίνει και το μέτρο των ευθυνών τους για τη διατήρηση και την ενίσχυση αυτής της σχέσης, που ρίχνει τη βαριά σκιά της σε όλες τις μαύρες σελίδες της νεοελληνικής ιστορίας.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, οι αποκαλύψεις φέρνουν στο φως και κάποιες πτυχές αυτών των υποθέσεων που πρέπει να προσεχτούν. Υπόκοσμος, μυστικές υπηρεσίες, έμποροι ναρκωτικών και όπλων, μηχανισμοί παρακρατικοί, παραδικαστικοί, παραεκκλησιαστικοί, κυκλώματα συμφερόντων, όλα αυτά παρουσιάζονται σε ένα κουβάρι με τη Δικαιοσύνη και την Εκκλησία.

Θα πρέπει, λοιπόν, να σημειώσουμε ότι ο μοναδικός παράγοντας που νομιμοποιεί την ανάγκη για το ξεκαθάρισμα αυτών των υποθέσεων είναι η προστασία των λαϊκών συμφερόντων, αν και σ' αυτήν την πραγματικότητα μόνον η λαϊκή δράση μπορεί να τα προστατέψει. Και, βεβαίως, ουδείς μπορεί να προβλέψει την κατάληξη αυτών των υποθέσεων, αλλά το όποιο «κλείσιμο λογαριασμών», ο ανταγωνισμός ομάδων συμφερόντων, ο συμψηφισμός, η ανακατανομή των μεριδίων εξουσίας και ελέγχου των «θεσμών» και των μηχανισμών, είναι και αυτά μέρος του «παιχνιδιού». Αλλωστε, έτσι λύνουν οι μηχανισμοί και οι θεσμοί του συστήματος τις διαφορές τους.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, οφείλουν να συσπειρωθούν και να δράσουν για τα όσα αφορούν στη δική τους ζωή, συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής και επίθεσης. «Συσπείρωση και δράση για τα μεγάλα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας και με προοπτική. Στο έδαφος του κοινωνικού και πολιτικού αγώνα καλλιεργούνται οι αξίες της συλλογικότητας, της προσωπικής θυσίας και της ανιδιοτέλειας», όπως σημειώνει στην ανακοίνωσή του το ΚΚΕ.