Είναι βρώμικη και κατάπτυστη η επιχείρηση σπίλωσης των αγροτών, που εξελίσσεται μ' αφορμή τις διαβόητες «λίστες παρανόμων» του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Είναι απαράδεκτο και προκλητικό να ενοχοποιούνται αθώοι για ν' αθωωθούν οι ένοχοι κυβερνητικοί διαχειριστές της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ. Είναι ανέντιμο και ανεπίτρεπτο οι καταστάσεις με ονόματα βαμβακοπαραγωγών που κατηγορούνται, να αναρτώνται - δίκην επικηρύξεων κακούργων του Φαρ Ουέστ - σε νομαρχιακά και συνεταιριστικά καταστήματα, για να διαπομπεύονται φτωχοί ξωμάχοι και να γίνονται βορά αδηφάγων δημοσιογράφων, που μετατρέπονται σε «κυνηγούς κεφαλών». Είναι εγκληματικό κι επικίνδυνο να σπέρνουν διχόνοιες στα χωριά για να περάσει η τακτική του «διαίρει και βασίλευε».

Και «σου βγαίνουν τ' άντερα» σαν ακούς σαλονάτους δημοσιογράφους - ειδικευμένους «παπαχελάδες», άσχετους «καψήδες», αποτυχημένους «τζανετάκους» - να επιτίθενται με μανία εναντίον φτωχών κι αδικημένων χωρικών, φτύνοντας πάνω τους το «δηλητήριο» της συκοφαντίας. Και «σου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι», σαν βλέπεις «γαλαζούληδες» και «πρασινούληδες» αγροτοσυνδικαλιστές να μην κοκκινίζουν καθόλου, δίνοντας συνεχώς «πάσες» στους συκοφάντες των συναδέλφων τους. Και «σου τη βαράει» σαν διαπιστώνεις πως τα αισχρά κι απροκάλυπτα ψεύδη του Μπασιάκου και του Δρυ «περπατούν» μέσα στον απλό κόσμο της πόλης, που δεν έχει άμεση αντίληψη τι συμβαίνει στην ύπαιθρο. Και «σου φεύγει το μυαλό» σαν συνειδητοποιείς πόσο δύσκολο είναι να λάμψει η αλήθεια.

Ανυπεράσπιστοι στα νύχια των εμποροβιομηχάνων εκμεταλλευτών τους κι αβοήθητοι στο «τσουνάμι» της αντιαγροτικής πολιτικής, οι φτωχοί αγρότες ξεκληρίζονται μαζικά και γρήγορα κι απειλούνται με αφανισμό, για να περάσει η γη τους σε λίγους μεγαλοαγρότες. Για να γλιτώσουν από το χαμό, βγαίνουν στον αγώνα. Κι αμέσως δέχονται τις άδικες επιθέσεις των εκάστοτε κυβερνητικών διαχειριστών και τις ανήθικες συκοφαντίες των, εν διατεταγμένη υπηρεσία τελούντων, δημοσιογράφων. Τους είπαν «αμόρφωτους, απροσάρμοστους, τρομοκράτες». Τους χαρακτήρισαν «τεμπέληδες, μπαταχτσήδες, μπουζουκόβιους». Τους αποκαλούν «ψεύτες, κλέφτες, απατεώνες». Στέλνουν εναντίον τους τα ΜΑΤ, τους σέρνουν, σαν κακοποιούς, στα αγροτοδικεία.

Σκασμός, άθλιοι συκοφάντες. Το γεωργό που παλεύει με τη γη και ιδρώνει για να βγάλει το ψωμί τον λέτε άτιμο; Ατιμοι είστε του λόγου σας που ξεπουλάτε την τιμή και την αξιοπρέπεια για μια θέση κι ένα μισθό. Τον αγρότη που παράγει και ζει από τον κόπο του, αποκαλείτε «λαμόγια»; Λαμόγιες είστε του λόγου σας, που τ' αρπάζετε από παντού. Τον ξωμάχο που βγαίνει στον αγώνα ν' αγωνιστεί για το ψωμί και το δίκιο, τον κατηγορείτε σαν απατεώνα; Απατεώνες είστε του λόγου σας, που βγαίνετε από τις «ζεστές φωλιές» στις αγκαλιές των αφεντικών για να ξεγελάσετε τον κόσμο. Κι αφήστε τα περί «αναζήτησης της αλήθειας» και «εμμονής στην αντικειμενικότητα». Αλήθεια για σας είναι ό,τι σας λέει ο «από πάνω» κι αντικειμενικότητα ό,τι συμφέρει το αφεντικό...