Ομως, αν τα ερωτήματα που αφορούν στις αιτίες της πτώσης του ελικοπτέρου εμπίπτουν στη σφαίρα των ερευνών, που ήδη διεξάγονται, όλα τα υπόλοιπα εμπίπτουν στη σφαίρα των υπηρεσιακών και, κυρίως, των πολιτικών ευθυνών.

Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, από τη μια, προσπαθεί να απαλλαγεί από ευθύνες του, ενώ, από την άλλη, επιχειρεί να εντοπίσει το θέμα των πολιτικών ευθυνών στο πρόσωπο του υπουργού Αμυνας, προσδοκώντας σε πολιτικά οφέλη.

Η αλληλογραφία της εταιρίας που κατασκεύασε το ελικόπτερο (είναι η περιβόητη «Μπόινγκ») με τις ελληνικές αρχές αποκαλύπτει την προβληματικότητά του. Προφανώς, δεν είναι η εξαίρεση σε μια υπόθεση, όπου η εξοπλιστική εξάρτηση της χώρας δίνει τη δυνατότητα στις πολυεθνικές πολεμικές βιομηχανίες να πουλάνε «γουρούνι στο σακί», χωρίς αντιρρήσεις από την εκάστοτε κυβέρνηση που το αγοράζει.

Είναι νωπές ακόμη οι θριαμβολογίες της κυβέρνησης για την αποτελεσματικότητα και την επιχειρησιακή ικανότητα των μηχανισμών ασφαλείας, τμήμα των οποίων ήταν οι ένοπλες δυνάμεις, στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Βεβαίως, όπως προκύπτει, αυτός ο μηχανισμός που μπορούσε να εντοπίσει και να παρακολουθήσει ό,τι πετάει και κινείται στην ελληνική επικράτεια, «έχασε» ένα στρατιωτικό ελικόπτερο και μάλιστα με ειδική αποστολή.