Η εφιαλτική μετα - Ολυμπιακή εικόνα που φιλοτεχνεί η κυβέρνηση, αρχίζει να παίρνει την οριστική της μορφή. Και εάν όταν η Αθήνα ανέλαβε τους Αγώνες, δύσκολα μπορούσε να μαντέψει κανείς τι τον περίμενε, σήμερα είναι πλέον φανερό ότι το μεγάλο αθλητικό γεγονός, στην πραγματικότητα, αρχίζει να μετατρέπεται σε «εθνικό βρόχο». Το νομοσχέδιο που κατέθεσε προχτές στη Βουλή η κυβέρνηση, αλλά και όσα δήλωσε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, είναι ενδεικτικά για τα δεινά που ετοιμάζουν για το λαό.

ΝΑΤΟική παρουσία στη χώρα για - δήθεν - προστασία. Αστυνόμευση παντού με τις κάμερες που έχουν στηθεί σχεδόν σε όλο το βασικό οδικό δίκτυο της Αθήνας - υποτίθεται για την... ασφάλεια των Αγώνων - και που θα αρχίσουν να τοποθετούνται σε όλη τη χώρα από το Σεπτέμβρη. Ειδική τηλεφωνική γραμμή όπου καλούνται όλοι οι Ελληνες πολίτες να γίνουν στην ουσία χαφιέδες, αναφέροντας ό,τι ύποπτο πέφτει στην αντίληψή τους. Ξεπούλημα των εγκαταστάσεων που κατασκευάστηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού και τα οποία ποτίστηκαν με το αίμα πολλών εργαζομένων που χάθηκαν στα Ολυμπιακά εργασιακά γκέτο.

Αλήθεια, τελικά πού είναι τα οφέλη για τους εργαζόμενους - όπως έλεγαν οι χτεσινοί και σημερινοί κυβερνώντες - από τη διοργάνωση; Τότε, που όλοι προπαγάνδιζαν οικονομική ευημερία, ανάπτυξη, καταπολέμηση της ανεργίας; Τώρα, οι ίδιοι ομολογούν την αύξηση της ανεργίας μετά το τέλος των Αγώνων και ψάχνουν να βρουν λύσεις διαχείρισης του προβλήματος. Λύσεις βέβαια που βασίζονται στην πεπατημένη, όπως τα φορολογικά και άλλα κίνητρα που ζητούν οι μεγαλοεργολάβοι, τα οποία θα πληρώσει πάλι ο λαός, στο όνομα δήθεν της δημιουργίας θέσεων εργασίας. Ενας λαός που βλέπει ήδη τα παιδιά του σαν τους απολυμένους συμβασιούχους στις ταράτσες μιας Δημοτικής Επιχείρησης στο Περιστέρι, να απειλούν να αυτοκτονήσουν αν δεν πάρουν πίσω τη δουλιά τους...

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν το πεδίο πάνω στο οποίο η άρχουσα τάξη επιχειρεί να «πατήσει» για να ανατρέψει δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, να ποδοπατήσει τις λαϊκές ελευθερίες, να επιβάλλει ένα καθεστώς ανοιχτής αστυνομοκρατίας και τρομοκρατίας και να λεηλατήσει όση δημόσια περιουσία έχει απομείνει. Το θέμα είναι ότι τίποτα από αυτά δεν μπορεί να γίνει αν οι εργαζόμενοι αντιδράσουν και στείλουν, για παράδειγμα, από εκεί που ήρθαν τα συνεργεία που εγκαθιστούν κάμερες, όπως έγινε στη Νέα Ιωνία και σε άλλες περιοχές της χώρας. Αν κινητοποιηθούν για να μην επιτρέψουν την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, όπως στο Ελληνικό.

Το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο», δεν υπάρχει πλέον, ούτε πάνω από την πόλη που γέννησε και αναβίωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σκόρπισε μέσα σε ένα σύννεφο καπνού, που προκαλούν η «Κόκα - Κόλα», τα «Μακ Ντόναλντς» και γενικότερα η μπόχα της εμπορευματοποίησης. Τώρα, το μόνο «πνεύμα» που θέλουν να επιβάλλουν είναι αυτό της τρομοκρατίας και της απόλυτης ανοχής και σιωπής των εργαζομένων στην ακόμη μεγαλύτερη εκμετάλλευσή τους, γιατί αυτό απαιτεί το «πνεύμα» των κερδών. Μόνο που έχουν υπολογίσει χωρίς τον ξενοδόχο...