Η όποια τελική έκβαση των «διαπραγματεύσεων» για το Κυπριακό στη Λουκέρνη της Ελβετίας, με βάση την πορεία που έχουν πάρει τα πράγματα, δεν πρόκειται ν' ανατρέψει, αντίθετα θα επιβεβαιώσει, την εκτίμηση για την κατεύθυνση στην οποία έχει δρομολογηθεί η υπόθεση της Κύπρου. Δηλαδή ότι το πρόβλημα δεν πάει για λύση αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, για προσωρινό κλείσιμο, σε βάρος των δικαίων του κυπριακού λαού και της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας και υπέρ των ιμπεριαλιστικών σχεδίων στην περιοχή.

Η πορεία προς τη διχοτόμηση και τη δημιουργία ενός κρατικού μορφώματος, ενός κράτους - προτεκτοράτου «νέας τάξης» στη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι δρομολογημένη. Η ουσία του «σχεδίου Ανάν», είτε του αρχικού είτε του τελικού, που αναμένεται να οριστικοποιηθεί σήμερα, δεν αλλάζει από το αν οι πρόσφυγες που θα επιστρέψουν είναι 18% ή 22%, εάν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής που θα μείνουν είναι 6.000 ή 16.000 ή 36.000 στρατιώτες, το εάν οι αποκλίσεις από το λεγόμενο «κοινοτικό κεκτημένο» είναι μόνιμες ή 30 χρόνων και από το εάν το έδαφος που θα επιστραφεί από τα Κατεχόμενα είναι 6% ή 8%. Το αδιέξοδο, λοιπόν, δηλαδή η αρνητική εξέλιξη σε σχέση με τις προοπτικές της Κύπρου είναι μπροστά μας, άσχετα από το πώς θα βαφτιστεί η έκβαση των συνομιλιών της Λουκέρνης «ναυάγιο» ή «επιτυχία». Αυτό το αδιέξοδο είχε δρομολογηθεί εδώ και καιρό.

Από τότε που το πρόβλημα εισβολής και κατοχής μπήκε σε μια διαδικασία διολίσθησης, αποδιεθνοποίησης και μετατροπής του σε ελληνοτουρκική διαφορά υπό αμερικανική διαιτησία. Από τότε που όλες οι ελπίδες για επίλυση του Κυπριακού εναποτέθηκαν στις ΗΠΑ και στην ΕΕ, σε αυτούς δηλαδή που δημιούργησαν το κυπριακό ζήτημα. Από τότε που η διαδικασία ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ ανακηρύχτηκε σε αυτόματο πιλότο για μια πορεία επίλυσης, που αργά ή γρήγορα ήταν σίγουρο ότι θα αποδεικνυόταν ότι οδηγεί στην ευρωδιχοτόμηση. Από τότε που η Κύπρος εγκλωβίστηκε στα ιμπεριαλιστικά γρανάζια με την αυταπάτη ότι αυτά θα δώσουν λύση. Από τότε, για να πάμε και στα πιο πρόσφατα, που το απαράδεκτο και εκβιαστικό «σχέδιο Ανάν» έγινε δεκτό από την κυβέρνηση Σημίτη με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ, ως βάση για διαπραγμάτευση.

Από τότε, λοιπόν, το Κυπριακό είχε πάρει το «στραβό» δρόμο. Και το ΚΚΕ ήταν αυτό που είχε τοποθετηθεί ξεκάθαρα. Είχε τονίσει ότι το «σχέδιο» δε δρομολογεί ούτε δίκαιη, ούτε βιώσιμη, ούτε λειτουργική λύση και ότι αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει δε θα είναι διαπραγμάτευση, αλλά υπαγόρευση λύσης μέσα σε συνθήκες ασφυκτικών πιέσεων και εκβιασμών για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Οπως και γίνεται και αναμένεται να ενταθεί εάν το «σχέδιο» τελικά τεθεί υπό την κρίση του κυπριακού λαού.