Επιτέλους ο ορίζοντας καθάρισε. Το ΠΑΣΟΚ, εντάσσοντας στους κόλπους του τους «γκουρού» του νεοφιλελευθερισμού Στ. Μάνο και Α. Ανδριανόπουλο, πιστοποιεί και επισφραγίζει τη «δεξιά» μετάλλαξή του. Το σοσιαλιστικό κόμμα που επί τριάντα χρόνια έθετε εαυτό στην αριστερή μεριά της πολιτικής ζωής στη χώρα μας, δεν υφίσταται πια. Στη θέση του δημιουργείται ένα ακόμα φιλελεύθερο κόμμα, δίπλα στην εκ παραδόσεως φιλελεύθερη ΝΔ. Το νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται, παρά τις αναφορές στο μέλλον, μοιάζει με το σκηνικό της προδικτατορικής περιόδου, όταν η Ενωση Κέντρου και η ΕΡΕ κάλυπταν και εξέφραζαν από κοινού τον ίδιο πολιτικό χώρο, έχοντας απέναντί τους την Αριστερά.

Αυτή η επιστροφή στο πολιτικό παρελθόν μπορεί να φαίνεται περίεργη, αλλά εξηγείται. Σήμερα, καθώς δε βρισκόμαστε στη μεταχουντική περίοδο όταν ο λαός απαιτούσε από τα κόμματα να εμφανίζονται όσο το δυνατόν πιο αριστερά, το ΠΑΣΟΚ νιώθει ότι ήρθε η ώρα να απελευθερωθεί πλήρως από το «αριστερό» παρελθόν του. Ενα παρελθόν που αποτελεί «βαρίδι» στην προσπάθεια της νέας ηγεσίας του να τα «δώσει όλα» για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας και της ιμπεριαλιστικής «νέας τάξης». Τώρα, πλέον, όλα είναι πιο καθαρά. Το ΠΑΣΟΚ καταλαμβάνει το «φυσικό του χώρο» στο πολιτικό πεδίο, αφήνοντας κατά μέρος τις παραλλαγές και τα άλλοθι.

Σήμερα πια δε δικαιολογείται καμιά αυταπάτη. Οσοι πίστευαν ότι ο «Σημιτικός εκσυγχρονισμός» ήταν μια πρόσκαιρη «δεξιά παρέκκλιση» στην αριστερή πορεία του ΠΑΣΟΚ, αντιλαμβάνονται ότι δεν πρόκειται για κάτι το περιοδικό αλλά το μόνιμο. Τούτων δοθέντων, τα λαϊκά στρώματα, οι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες που ακολουθούσαν μέχρι σήμερα το ΠΑΣΟΚ, τίθενται προ του διλήμματος: Θα παραμείνουμε σ' ένα κόμμα που δε μας καλύπτει ταξικά, δε μας εκφράζει πολιτικά ή θα πάμε στο «φυσικό μας χώρο»; Η απάντηση σ' αυτό το αδυσώπητο δίλημμα δεν είναι εύκολη - υπάρχουν βιώματα, συναισθήματα, αλλά και δεσμεύσεις που καθιστούν δύσκολη την απόφαση απαγκίστρωσης - αλλά είναι ανάγκη να δοθεί και μάλιστα ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, καθώς «οι καιροί ου μενετοί». Αν στις ερχόμενες εκλογές το απελευθερωμένο από το παρελθόν ΠΑΣΟΚ δεν «απελευθερωθεί» κι από τους αριστερούς ψηφοφόρους του, τότε οι δρομολογημένες εξελίξεις δύσκολα θα ανακοπούν.

Στο καθαρότερο πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται με την επισφράγιση της μετάλλαξης του ΠΑΣΟΚ, δίνεται η ευκαιρία στην Αριστερά να εμφανιστεί όπως πραγματικά είναι ως η μόνη πολιτική δύναμη της χώρας που στέκεται στον αντίποδα του φιλελευθερισμού. Κι όταν μιλάμε για Αριστερά εννοούμε πρώτα και κύρια το ΚΚΕ, καθώς υπάρχουν και «αριστεροί» και «αριστερά» κόμματα που σκέφτονται φιλελεύθερα και δεν αναφερόμαστε μόνο σ' αυτούς που κινούνται προς το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ. Τώρα πλέον που «οι μάσκες έπεσαν» και τα άλλοθι ξεπεράστηκαν, κανείς αριστερός δε δικαιολογείται να παραμένει εγκλωβισμένος στο ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται όλοι οι αριστεροί να μετακινηθούν μαζικά προς το ΚΚΕ γιατί αυτός είναι ο φυσικός τους χώρος. Αυτή η μετακίνηση θα παρακινήσει να κάνουν το ίδιο και εργαζόμενοι και προοδευτικοί πολίτες που είναι εγκλωβισμένοι στη ΝΔ. Ετσι η ενίσχυση του ΚΚΕ θα δημιουργήσει το δεύτερο πόλο ο οποίος θα βρίσκεται πραγματικά απέναντι στο φιλελευθερισμό και η πολιτική διαμάχη θα γίνεται επί πραγματικών διαφορών.