Η Αννα Διαμαντοπούλου, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και κοινοτική επίτροπος, δήλωσε ότι με τον Γιώργο Παπανδρέου στην ηγεσία τους οι κυβερνώντες ετοιμάζονται για το δεύτερο κύμα του εκσυγχρονισμού. Και γιατί όχι, αφού στην περίοδο Σημίτη κατάφεραν να προχωρήσουν σε μια σειρά από τις λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Ξεπούλησαν δημόσιο πλούτο, ελαστικοποίησαν τις σχέσεις εργασίες, ξεκλήρισαν τη μικρομεσαία αγροτιά, αναδιένειμαν τον πλούτο για άλλη μια φορά υπέρ των ολίγων, σκόρπισαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, ανέβασαν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 και δημιούργησαν στρατιές ανέργων ή έστω ημιαπασχολήσιμων.

Προφανώς αυτά δεν αρκούν στο μεγάλο κεφάλαιο και στους πολιτικούς του εκφραστές, τόσο στις Βρυξέλλες (Διευθυντήριο) όσο και εδώ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ). Ο,τι αγρός έμεινε πρέπει να μεταβιβαστεί στα χέρια των «τσιφλικάδων», αρχές του 21ου αιώνα. Οι επιδοτήσεις παραγωγής θα μειωθούν μέχρι κατάργησης, ντιρεκτίβα που πλήττει κύρια τα εναπομείναντα φτωχομεσαία αγροτικά νοικοκυριά. Το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης ετοιμάζεται για τα 67,5. Ολο το βάρος της Ασφάλισης θα αναληφθεί από τον μισοεργαζόμενο. Και η λειψή και μίζερη δημόσια Παιδεία, αφού έφτασε σε τούτο το χάλι με προσχεδιασμένους χειρισμούς, αφού πλέον είναι εύκολο να συκοφαντηθεί και να ισοπεδωθεί η αξία της, ήρθε η ώρα να υποστεί άλλο ένα πλήγμα: Την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Η επαναπροσέγγιση αυτού του τελευταίου θέματος από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έδωσε άλλη μια ευκαιρία στη ΝΔ να την κατηγορήσει για καπηλεία ιδεών. Να δείξει ο δικομματισμός πόσο κοντά είναι σε όλα τα μέτωπα. Να επαναβεβαιώσει ότι όπου κι αν αλληλοκατηγορούνται, είναι απλά σε επίπεδο διαχείρισης και όχι στην ουσία της πολιτικής, που παραμένει ίδια. Η Ρηγίλλης δεν αμφισβητεί τον «εκσυγχρονισμό» και τα «κύματά» του. Απλά τα προωθεί με άλλο περιτύλιγμα.

Και οι εργαζόμενοι; Πού στέκονται σε αυτό το ανούσιο παιχνίδι εντυπώσεων; Αρκετά δε θαλασσοπνίγονται τόσα χρόνια από δαύτους; Τι ωφελήθηκε η τσέπη τους; Σε τι βελτιώθηκε η ζωή τους; Πού τους οδήγησαν η υπομονή, οι φρούδες ελπίδες, ακόμα ακόμα και η προσμονή ενός ρουσφετολογικού βολέματος; Πλέον δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια. Η ενίσχυση του δικομματισμού στις επερχόμενες εκλογές τού δίνει νέα πνοή να προχωρήσει σε ακόμα σκληρότερα μέτρα. Κι όμως, απέναντί του πρέπει να βρει γερό τον κυματοθραύστη, ώστε να αποκρουστεί η νέα αντιλαϊκή επίθεση. Το ΚΚΕ παραμένει εκεί, συνεπής δύναμη, στην υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Η υπερψήφισή του στις 7 του Μάρτη αποτελεί μονόδρομο, για όποιον σκέφτεται με σοβαρότητα και λογική την προκοπή του ίδιου και του τόπου του.