Τα χτεσινά αποκαλυπτικά ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» που ανέδειξαν τη μετατροπή του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας σε κυβερνητικό «μαγαζί» για την εξαγορά συνειδήσεων και την εξασφάλιση εκλογικής πελατείας, οι απίστευτες κακοτεχνίες που παρουσιάζουν ακόμα και αυτές οι κατοικίες που παραδίδει, ως αποτέλεσμα της λειτουργίας του, αλλά και ο πρωτοφανής κυβερνητικός εμπαιγμός σε βάρος των σεισμοπλήκτων των Ανω Λιοσίων, που χρεώθηκαν στις Τράπεζες, αλλά σπίτια δε θα πάρουν, αποδεικνύουν περίτρανα πως το δικαίωμα του κάθε εργαζόμενου στην κατοικία έχει μετατραπεί σε ένα πολύ ακριβό εμπόρευμα. Αποκαλύπτεται η άθλια και καλοστημένη μηχανή, που δουλεύει στο φουλ η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της, και η οποία θυσιάζει το δικαίωμα του εργάτη και της ανάγκης του να αποκτήσει ένα «κεραμίδι», στο όνομα του κέρδους, της ανταγωνιστικότητας, της πολιτικής σκοπιμότητας, της υποταγής των συνειδήσεων.

Ο ΟΕΚ που τα έσοδά του προέρχονται αποκλειστικά από τις εισφορές των εργαζομένων, αφού η εισφορά του εργοδότη δεν είναι άλλη από την απλήρωτη εργασία του εργάτη, δε λειτουργεί με γνώμονα την εξασφάλιση στέγης στους δικαιούχους. Η κυβέρνηση φρόντισε και το μετέτρεψε σε έναν μηχανισμό εξασφάλισης πελατείας για τις τράπεζες. Είναι γνωστό ότι ο ΟΕΚ έχει πάψει να δανειοδοτεί το δικαιούχο. Αντιθέτως τον στέλνει στην τράπεζα με αντάλλαγμα μια «ψευτοεπιδότηση» του επιτοκίου. Ετσι η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι δε δίνει δεκάρα τσακιστή στον ΟΕΚ, παρουσιάζει ως έργο της την κατασκευή κατοικιών - όπως αυτές στη Λαμία - με χρήματα που προέρχονται από τις εισφορές των εργατών, για να διατηρεί εγκλωβισμένες συνειδήσεις και εκλογική πελατεία. Ετσι λοιπόν πετυχαίνει «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια». Και την αύξηση των κερδών των αφεντικών εξυπηρετεί και, από την άλλη, εξασφαλίζει ψήφους εργαζομένων. Αυτήν την πολιτική τής εξασφάλισης εκλογικής πελατείας για το ΠΑΣΟΚ εξυπηρέτησε και η μεγάλη απάτη που στήθηκε με τη βοήθεια της πράσινης πλειοψηφίας του Δήμου Ανω Λιοσίων.

Οι κομμουνιστές, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έγκαιρα αποκάλυψαν, κατήγγειλαν και δίνουν τη μάχη καθημερινά, ενάντια σε αυτήν την πολιτική, που έχει υποτάξει και το δικαίωμα του εργαζόμενου στην κατοικία στην πολιτική εξυπηρέτησης της «ανταγωνιστικότητας» και του κεφαλαίου. Αυτήν την πολιτική είναι επιτακτική ανάγκη να ανατρέψει η εργατική τάξη. Ο εργάτης ποτέ δε θα αποκτήσει σπίτι που να ικανοποιεί τις πραγματικές ανάγκες του, ποτέ δε θα αποκτήσει αξιοπρεπή μισθό, Υγεία και Πρόνοια, αξιοπρεπή διαβίωση, όσο αυτή η πολιτική θα είναι κυρίαρχη. Το δικαίωμα στη στέγη θα μετατραπεί σε πραγματική στέγη μόνο όταν ανατραπεί αυτή η πολιτική, με μια άλλη εξουσία που θα υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού και μόνον αυτού.