Το θέμα που προέκυψε τις προηγούμενες μέρες με τους Αμερικανούς πράκτορες που θα συνοδεύουν τους Αμερικανούς αθλητές κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων τον Αύγουστο του 2004, το εάν θα οπλοφορούν ή όχι, το τι θα κάνουν ακριβώς, είναι απλά ένα ακόμα επεισόδιο στο θέμα της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Για την ακρίβεια - εκτός των άλλων - είναι μία ακόμα επιβεβαίωση ότι, με πρόσχημα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες θα επιχειρήσουν να διεισδύσουν ακόμα περισσότερο σε ζητήματα που αφορούν στην εθνική ασφάλεια της χώρας.

Το κυβερνητικό σχέδιο ασφάλειας του 2004 προβλέπει την ένταση του αυταρχισμού και της αστυνομοκρατίας. Ηδη νιώθουμε όλοι γύρω μας, στους χώρους που ζούμε, δουλεύουμε και κινούμαστε, ότι η αστυνομική παρουσία γίνεται όλο και πιο ασφυκτική. Οι αστυνομικοί έλεγχοι και οι προσαγωγές για εξακρίβωση στοιχείων είναι πλέον κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Και, βέβαια, το άλλοθι των Ολυμπιακών Αγώνων χρησιμοποιείται για να περιθάλψει την πιο άγρια επίθεση ενάντια σε όσους κριθούν «ύποπτοι» από τις ελληνικές δυνάμεις ασφαλείας και τις μυστικές υπηρεσίες, ελληνικές και ξένες.

Με αφορμή το χτύπημα της 11ης του Σεπτέμβρη τέθηκε με ακόμη μεγαλύτερη έμφαση από τους Αμερικανούς και την ΕΕ το δίλημμα ασφάλεια από τη μια, ελευθερίες και δικαιώματα από την άλλη. Και δόθηκε η απάντηση ότι χάριν της ασφάλειας θα πρέπει να περιοριστούν οι ελευθερίες και τα δικαιώματα. Κάτι που υλοποιήθηκε στην πράξη τόσο με πολεμικές επιχειρήσεις στο όνομα της ασφάλειας, όσο και με την ψήφιση αντιτρομοκρατικών νόμων, αλλά και γενικότερα με την ένταση του αυταρχισμού.

Το περιβόητο σχέδιο ασφαλείας, που σύντομα θα γίνει νόμος του κράτους, προβλέπει πολλά εφιαλτικά, μεταξύ των οποίων: «Εργασιακή ειρήνη», απαγόρευση απεργιών, διαδηλώσεων, συγκεντρώσεων ακόμη και σε κλειστούς χώρους, εκτεταμένους ελέγχους κατά την κρίση των αστυνομικών της «Αθήνα 2004» και της ΕΛ.ΑΣ., αλλά και των Αμερικανών πρακτόρων, σε πρόσωπα, κατοικίες και οχήματα. Ολα αυτά μόνον προσωρινό χαρακτήρα δε θα έχουν. Είναι μέτρα που έχουν στόχο να παγιώσουν την αστυνομοκρατία και την κατατρομοκράτηση των πολιτών. Η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει ήδη τις εξελίξεις. Ο «τρομονόμος» εμπλουτίζεται συνεχώς και οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα πολύ καλό άλλοθι προς αυτή την κατεύθυνση.

Το θέμα, λοιπόν, είναι αν ο λαός, οι εργαζόμενοι, είναι διατεθειμένοι να υποστούν μια τέτοια επίθεση που προσβλέπει πολύ μετά το 2004. Τότε που θα ενταθούν ακόμα περισσότερο τα λαϊκά προβλήματα, τότε που το λαϊκό εισόδημα θα χτυπηθεί αλύπητα, τότε που θα έχουν τελειώσει πλέον τα Ολυμπιακά αρχαιοπρεπή συνθήματα. Η αντίσταση του λαού σε αυτά τα σχέδια είναι μονόδρομος. Και μόνον έτσι μπορεί να αποκρούσει κάθε απόπειρα που επιδιώκουν το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» να ζωντανέψει ως εφιάλτης.