Δε λέμε, είναι βολικό να σπρώχνεις τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι. Προσωρινά τα απομακρύνεις από το οπτικό σου πεδίο. Ομως είναι εκεί και αυτά και η δυσωδία τους. Οσες παραστάσεις κι αν στήσει ο Κουλούρης, όσο κι αν τα ΜΜΕ επιχαίρουν για την - ω του θαύματος - πτώση των τιμών, ο κοσμάκης ξέρει καλά πως η ακρίβεια είναι εκεί, «καραδοκεί» και εξανεμίζει το ισχνό του εισόδημα. Οσες υποσχέσεις κι αν μοιράζουν αφειδώς τα κυβερνητικά στελέχη και όσο κι αν τα ΜΜΕ τις μετατρέπουν σε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, η ανεργία ανηφορίζει στην κλίμακα των ποσοστών που κάθε μονάδα τους κρύβει ανείπωτη απελπισία, απόγνωση, αγανάκτηση. Οσες νίκες κι αν καταγάγει ο Δρυς κι όσο κι αν θριαμβολογούν τα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ, οι αγρότες βαρυγκωμούν από τα χρέη, θρηνούν τις χαμένες σοδειές τους, απελπίζονται για τον ιδρώτα που δεν αποφέρει παρά ψίχουλα.

Ακούει ο εργάτης, ο αγρότης, ο μικρομεσαίος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος για ευημερία, μέχρι και για κοινωνική δικαιοσύνη μίλησε ο Πρωθυπουργός, και ρίχνει αναθέματα στους ξετσίπωτους που τον κοροϊδεύουν αδιάντροπα. Γνωρίζει για την ευημερία των τραπεζών που τον κυνηγούν, των φροντιστηρίων που αυξάνουν τα δίδακτρα ελέω «δημόσιας Παιδείας», γνωρίζει για τον εργοδότη που ευημερεί χάρη στο δικό του ιδρώτα, αλλά δε γνωρίζει πολλά πράγματα που να ευημερούν στη δική του τη ζωή και στη ζωή πολλών άλλων σαν αυτόν. Ακούει για τα δικαιώματά του που κατοχυρώθηκαν και διευρύνθηκαν επί διακυβέρνησης του τόπου από το ΠΑΣΟΚ και βλέπει τα «ίχνη» τους στο σώμα του από τις κλομπιές των ΜΑΤ την τελευταία φορά που κατέβηκε στο δρόμο. Ακούει για τα μεγαλεπήβολα σχέδια των κυβερνώντων για Κοινωνική Ασφάλιση και σύνταξη για όλους ...στο τρανζιστοράκι ψηλά στη σκαλωσιά κι ας είναι ήδη 60 χρονών... Τ' ακούει και σκέφτεται το παιδί του που κολλά ένσημο στη χάση και τη φέξη, που κι αυτό ασφάλιση και σύνταξη θα ακούει αλλά ούτε ασφάλιση ούτε σύνταξη θα βλέπει.

Ως πότε; Ως πότε θα τους επιτρέπεται να κλέβουν τη ζωή και τα όνειρα, το παρόν και το μέλλον του λαού και των παιδιών του; 'Η μήπως θα επιλέξουμε κι αυτή τη φορά στη θέση του πράσινου χαλίφη να τοποθετήσουμε έναν γαλάζιο; Εκλογές έρχονται. Ας θωρακίσουμε εγκαίρως τη συνείδησή μας, να μην επιτρέψουμε να χειραγωγηθεί, να εκβιαστεί, να παρασυρθεί από ανέξοδες υποσχέσεις. Η ζωή που ζούμε. Η ζωή που θέλουμε και δικαιούμαστε. Η ζωή που μας στερούν για να την υποσχεθούν και να την περιφέρουν ως εμπόρευμα σε ένα άθλιο προεκλογικό παζάρι ελπίδων, ας μας οδηγήσει όλους στην κάλπη χωρίς διλήμματα, χωρίς ενδοιασμούς και αμφιβολίες για την ανάγκη να «μαυρίσουμε» και τους δύο. Και το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Κάθε δικό μας βάσανο «εγκρίθηκε» και από τους δύο. Καθετί που δυσκολεύει τη ζωή μας πηγάζει από την πολιτική και των δύο. Αυτή την πολιτική καταδικάζουμε. Με τους αγώνες και την ψήφο μας. Και με καθαρή συνείδηση πως πράττουμε αυτό που πρέπει, ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ.