Μπροστά στο φάσμα της επερχόμενης εκλογικής ήττας, η κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα μετέρχονται τις ίδιες, γνωστές από το παρελθόν, μεθόδους για την εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας και τη χειραγώγηση των συνειδήσεων, με στόχο τον εγκλωβισμό των ψηφοφόρων σε πλαστά και άνευ αντικρίσματος διλήμματα. Γνωρίζοντας ότι ένα σημαντικό μέρος αυτής της δυσαρέσκειας οφείλεται στην εκτεταμένη διαφθορά, που επικρατεί στη δημόσια πολιτική σφαίρα, το επικοινωνιακό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου, με επικεφαλής τον ίδιο τον πρωθυπουργό, κήρυξε τη σταυροφορία για την εξυγίανση της πολιτικής ζωής του τόπου και την αποκατάσταση της χαμένης τιμής του πολιτικού κόσμου!

Θα πρέπει να εντοπίσουμε, κατ' αρχήν, δύο λαθροχειρίες του κυβερνητικού επιτελείου, πριν περάσουμε στην ουσία των προεξαγγελθεισών «πρωτοβουλιών». Με την πρώτη, επιχειρεί να αμαυρώσει το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων και υπαγορεύει σιωπηρά το γνωστό: «Ολοι το ίδιο είναι»... Με τη δεύτερη, διαστρέφει το γνωστό ρητό και θέλει να μας πείσει ότι η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει να φαίνεται τίμια, έστω και αν δεν είναι.

Δεν είναι γνωστό ακόμη το ακριβές περιεχόμενο των «πρωτοβουλιών», τις οποίες θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός, ωστόσο είναι γνωστό το πλαίσιο εντός του οποίου θα λειτουργήσουν. Το πλαίσιο, δηλαδή, που ορίζουν το ισχύον κοινωνικοοικονομικό σύστημα και οι ανάγκες της αναπαραγωγής του. Και μόνον αυτό αρκεί, για να διατηρεί κανείς και να ενισχύει τις αμφιβολίες του για το αποτέλεσμα των «πρωτοβουλιών». Ενα σύστημα που στηρίζεται στις αμαρτωλές διαπλοκές του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης με το πολιτικό προσωπικό και το κράτος, δε σηκώνει «κάθαρση». Επιδέχεται βελτιώσεις, όμως, σαν το «λίφτινγκ», με το οποίο ορισμένες κυρίες προσπαθούν να εξορκίσουν την πραγματικότητα του χρόνου.

Μέτρα, όπως η αυστηροποίηση του «πόθεν έσχες» των πολιτικών, μπορεί να είναι γενικώς αποδεκτά, αλλά δε χάνουν τον περιορισμένο χαρακτήρα τους, αφού αφήνουν αλώβητη τη μήτρα της αναπαραγωγής ενός συστήματος, που νομιμοποιεί την αδικία εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, κατοχυρώνει τα προνόμια μιας μικρής ολιγαρχίας, διαιωνίζει την εκμετάλλευση.