Τα εθνικά συμφέροντα έρχονται και επανέρχονται. Αρχικέρβεροι της προστασίας τους, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ! Που οι φιλότιμες προσπάθειές τους, να πολιτεύονται με «γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα», ανταμείβονται με τα συγχαρητήρια που εισπράττουν από τον Μπους, τον Μπλερ, τους άλλους της ΕΕ, την εγχώρια πλουτοκρατία. Πάντα στο παρελθόν, αλλά ιδιαίτερα στους καιρούς μας, η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων αποτελούσε το θεμελιώδες κριτήριο της θετικής αναγνώρισης της αντιλαϊκής πολιτικής από την πλευρά του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του. Ξέρουν αυτοί. Ξέρουν εκείνο που δεν έχει ακόμη αντιληφθεί η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων: Οτι εθνικά συμφέροντα = συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Και άρα, όταν ακούνε γι' αυτά, πρέπει αμέσως να κουμπώνονται και να ψάχνουν να δουν τι συγκεκριμένο αντιλαϊκό κρύβεται πίσω από την επίκληση των εθνικών συμφερόντων. Και που πάντα συνοδεύεται από τις λέξεις: Ψυχραιμία, όχι ακρότητες, ρεαλισμός! Ο... γνώμονας προσδιορίζει όλες αυτές τις... αρετές! Οπου ως ψυχραιμία λένε το «καθίστε στην άκρη, εμείς θ' αποφασίσουμε»! Ως ακρότητες, το «μακριά από φωνές που έρχονται σε αντίθεση με την πολιτική μας»! Και ως ρεαλισμό «τα κεφάλια μέσα»!

Ποιος είναι ο «ρεαλισμός» των ημερών μας, που με παραλλαγές προβάλλεται από πολλές μεριές; Είναι ο «ρεαλισμός» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που κινείται μεταξύ ευρωατλαντισμού και ευρωπαϊσμού. Αλλοι πιο Αμερικανοί με ολίγη ΕΕ, και άλλοι πιο Ευρωπαίοι με ολίγη Αμερική. Ενώ δε λείπουν κι εκείνοι, που είναι ατόφιοι Ευρωπαίοι! Στους τελευταίους περιλαμβάνεται και ο ΣΥΝ, του οποίου ο πρόεδρος έθεσε το δίλημμα: «Με τις ΗΠΑ ή με την ΕΕ;». Για να απαντήσει αβίαστα, με την ΕΕ! Αυτός είναι ο «ρεαλισμός» που υπηρετεί τα... εθνικά συμφέροντα! Και ο ωμός και ο «αριστερός», που πάει να κρύψει την ενσωμάτωση πίσω από αντιπολεμικές κορόνες. Σου λένε: Αυτή είναι, κύριε, η πραγματικότητα! Να δούμε, τι καλύτερο μπορεί να γίνει! Και το καλύτερο είναι, να πάμε με την ΕΕ των δικαιωμάτων, να παλέψουμε να αναβαθμιστεί ο ΟΗΕ, και να πορευτούμε...

Η πραγματικότητα, ωστόσο, υπάρχει για ν' αλλάξει! Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται ο ρεαλισμός για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα: Οτι ο συσχετισμός δυνάμεων, εφόσον αλλάξει υπέρ τους, μπορεί ν' αλλάξει και την πραγματικότητα της βαρβαρότητας των πολέμων. Αυτό ακριβώς ονοματίζουν ακρότητα!.. Γιατί αυτό ακριβώς φοβούνται μη συμβεί σε μια πορεία, αν το νήμα αρχίσει να ξετυλίγεται... Ποιος θα αναβαθμίσει τον ΟΗΕ; Οι της ΕΕ; Μα είναι οι ίδιοι που τον κατάργησαν στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας! Τώρα κάνουν πως κλαίνε... Ποιος θα σταματήσει τον προληπτικό πόλεμο; Οι της ΕΕ; Μα είναι οι ίδιοι που ψήφισαν το προληπτικό χτύπημα στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ (Νοέμβρης 2002) στην Πράγα! Ποιοι είναι υπέρ της ειρήνης; Οι Γάλλοι; Μα είναι εκείνοι που κατασφάζουν το λαό της Αφρικής, μαζί με τις ΗΠΑ!