Σαν ...έτοιμοι από καιρό επέστρεψαν από τις διακοπές τους τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης. Στις συναντήσεις και τις συσκέψεις που γίνονται αυτές τις μέρες δε διακυβεύεται κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Ζητούμενο είναι οι τελευταίες «πινελιές» και το ...περιτύλιγμα, με το οποίο θα γίνουν οι ανακοινώσεις για την οικονομική πολιτική της επόμενης χρονιάς.

Το σκηνικό είναι τόσο γνωστό που έχει καταντήσει μονότονο και κουραστικό. Αρχικά, οι κυβερνώντες διαδίδουν διάφορες ψευδολογίες για επερχόμενες «παροχές». Δημιουργούν έτσι το κατάλληλο, για τις πολιτικές τους σκοπιμότητες, κλίμα και τον απαιτούμενο αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και μετά έρχονται και λανσάρουν τα νέα «πακέτα» λιτότητας, που τα βαφτίζουν «πολιτικές στήριξης των λαϊκών εισοδημάτων». Αυτή τη φορά, βέβαια, το κακό έχει παραγίνει. Κάτι οι επικείμενες εκλογές, κάτι η διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια ενεργοποίησαν τους...«παροχολογικούς» μηχανισμούς περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Στο τραπέζι της παραπληροφόρησης έπεσαν «μεγάλες εισοδηματικές αυξήσεις», «σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις», «τεράστιες δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα», «ατελείωτα κονδύλια» για την αντιμετώπιση της ανεργίας και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Το διά ταύτα βέβαια είναι ένα ...μηδέν εις το πηλίκον!

Και ακόμα χειρότερα. Το μήνυμα που έστειλε ο πρωθυπουργός προχτές, με αφορμή τη φετινή ΔΕΘ δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Με πρόσχημα τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, τη διεθνή κρίση στις χώρες του αναπτυγμένου καπιταλισμού και την πορεία της υποτιθέμενης πραγματικής σύγκλισης, έκανε σαφές ότι απαιτούνται «επίπονες προσπάθειες, σκληρή και συστηματική δουλιά από όλους, επιμονή και σταθερότητα στις επιλογές». Αν σε όλα αυτά, προσθέσει κανείς τις πληθωριστικές πιέσεις που ασκούν οι επιχειρηματίες με τις συνεχείς ανατιμήσεις και τη δυσμενή εξέλιξη που υπάρχει με τα δημόσια έσοδα και τις δαπάνες, το παζλ -για τον προσδιορισμό των παραμέτρων της κυβερνητικής πολιτικής- έχει συμπληρωθεί:

Οι όποιες προσπάθειες της κυβέρνησης να ωραιοποιήσει την κατάσταση δεν έχουν πια πέραση. Οι εργαζόμενοι της χώρας, σε πόλεις και χωριά, που βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται από τις συνεχείς ανατιμήσεις και την ακρίβεια που μαστίζει την αγορά, δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν τη νέα κοροϊδία. Ούτε οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι. Ούτε οι αγρότες που δίνουν κυριολεκτικά μάχη για να υπάρχουν και αύριο, κόντρα στην αντιαγροτική πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ. Ούτε οι ΕΒΕ, ούτε οι νεολαίοι. Γι' αυτό και όλοι μαζί συντονίζουν τη δράση τους, και ετοιμάζονται να υποδεχτούν με το δικό τους τρόπο τον Σημίτη και την κυβερνητική κουστωδία του στη ΔΕΘ. Με αγωνιστικά συλλαλητήρια, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.