Εντάξει, το πιάσαμε το υπονοούμενο... Μάλλον το περιμέναμε, έτσι και αλλιώς, αφού χρόνια γνωριζόμαστε με την αστική τάξη και τα τερτίπια εκείνων, που αναλαμβάνουν κάθε φορά την πολύ δύσκολη πραγματικά αποστολή, να της κρατάνε τσίλιες, να μπορεί ανενόχλητη να διαιωνίζει τα εγκλήματά της.

Φυτεύουν τους αόριστους συνειρμούς περί «ιδεολογίας της Αριστεράς»,«συμπάθειας στην τρομοκρατία» (πού την είδαν; τι ώρα ήταν;..), περί βίας γενικώς και άλλα «αθώα» του είδους και περιμένουν πλέον να βλαστήσει «ύπαρξη» από την αρχική ανυπαρξία. Υπάρχουν, φυσικά, και εκείνοι που βιάζονται, αν και είναι στο κόλπο, ή έχουν αποστολή να βιάζονται, για να μετρήσουν πόσο έχει πιάσει ο άρρωστος σπόρος. Οπως και να 'χει, θελημένα ή αθέλητα, «καρφώνουν» τον τελικό στόχο.

Για παράδειγμα, ο Α. Ανδριανόπουλος, αρθρογραφώντας χτες στην εφημερίδα «Τα Νέα», παίρνει φόρα και δηλώνει: «Μέχρι σήμερα η Αριστερά και οι ταγοί της εξασφάλιζαν μια περίεργη ασυλία στο ελληνικό πολιτικό σύστημα...». Παρακάτω, επίσης, γίνεται ακόμα πιο σαφής: «Η εξάρθρωση της τρομοκρατίας έβαλε την τελειωτική ταφόπλακα σε ό,τι έχει απομείνει από την αλτρουιστική εικόνα της Αριστεράς».

Ο κος Α. Ανδριανόπουλος δεν είναι όποιος - όποιος, ώστε να κάτσεις και να του κάνεις μαθήματα, πως η αληθινή Αριστερά είναι ιδεολογικά αντίθετη με την ατομική τρομοκρατία, όμως παλεύει και ενάντια στην τρομοκρατία, που ασκεί ο ιμπεριαλισμός σε όλο τον κόσμο. Αυτά τα παίζει στα δάχτυλα, αλλά χρειάζεται το ανύπαρκτο σκαλοπάτι των συνειρμών, για να πει το άλλο για την «ασυλία». Για να πει, δηλαδή, σε πιο απλά ελληνικά, «ή προσαρμογή στο άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα, ή ταυτίζεστε με τους τρομοκράτες...», ή, ακόμα πιο απλά, «τώρα είναι η ευκαιρία μας, να σας τρομοκρατήσουμε εφ' όλης της ύλης και να συμμαζευτείτε.., να μάθετε, να μη βάζετε σε αμφισβήτηση το δεδομένο έγκλημα της εκμετάλλευσης, που συνοδεύεται με τόσα άλλα εγκλήματα, όπως άδικοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, φτώχεια, ανεργία κ.ά.».

Αυτός είναι ο στόχος τους και όλα τα άλλα είναι «πράσινοι ίπποι στο λιβάδι...». Να διασωθεί το εγκληματικό σύστημα, προσαρμόζοντας όσους μπορούν με την τρομοκρατία που ασκούν και όσους δεν μπορούν τους φακελώνουν ανοιχτά με την πολύ παλιά μέθοδο της συκοφαντίας. Είπαμε, γνωριζόμαστε τώρα πια με τα τερτίπια των τσιλιαδόρων της αστικής τάξης και αν περιμένουν μ' αυτά την υποστολή της σημαίας του αγώνα ενάντια στο εγκληματικό σύστημα μάλλον θα ξυπνήσουν απότομα κάποια μέρα...