Οταν προχτές η κυβέρνηση ανακοίνωσε το χρονοδιάγραμμα για την πολυσυζητημένη φορολογική μεταρρύθμιση και αποκαλύφθηκε ότι παραπέμπεται για... μετά τις δημοτικές εκλογές, έγιναν ακόμα πιο καθαροί οι στόχοι του επικοινωνιακού επιτελείου των κυβερνώντων. Θέλουν να αξιοποιήσουν όλη αυτή την περίοδο, το τετράμηνο «περίμενε», για να αποπροσανατολίσουν τα υποψήφια θύματά τους. Η ψηφοθηρία για την αποφυγή του καταποντισμού στις επερχόμενες εκλογές, η προσπάθεια εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας για την κυβερνητική πολιτική και οι ανάγκες για αναστροφή του αρνητικού κλίματος, που υπάρχει σε βάρος της κυβέρνησης, άλλαξαν τα αρχικά σχέδια του Κ. Σημίτη. Ετσι, αντί για τον Ιούνη που είχε καθοριστεί ως ο μήνας των ανακοινώσεων για τις τελικές φορο-αποφάσεις, επιλέχτηκε ο Σεπτέμβρης, αφού εκτιμήθηκε ότι χωρίς την απειλή της κάλπης, η κυβέρνηση θα μπορέσει αποτελεσματικότερα να... διαχειριστεί το νέο κύκλο των λαϊκών αντιδράσεων, που θα ξεσπάσει μόλις γίνουν γνωστά τα προτεινόμενα μέτρα.

Πρόγευση αυτού που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα πήραμε ήδη από τις χτεσινές φιλοκυβερνητικές εφημερίδες. Η απογευματινή, μάλιστα, του ΔΟΛ ανακάλυψε «πακέτο με 25 φοροελαφρύνσεις», αλλά όποιος άντεξε να διαβάσει μέχρι το τέλος το σχετικό ρεπορτάζ, διαπίστωσε ότι τουλάχιστον 20 από τα 25 μέτρα αναφέρονται σε διαδικαστικά ζητήματα υποβολής και εξέτασης των φορολογικών δηλώσεων και δηλώσεων ΦΠΑ, ενώ κάποια από τα υπόλοιπα αναφέρονται σε ελαφρύνσεις που πράγματι σχεδιάζονται, αλλά αφορούν ορισμένες κατηγορίες επιχειρηματιών.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα υποζύγια του φορολογικού συστήματος, δεν έχουν βέβαια ανάγκη να περιμένουν τις λεπτομέρειες και τα επιμέρους μέτρα για να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα για ό,τι ετοιμάζει το κυβερνητικό επιτελείο. Πολύ περισσότερο που ο αρμόδιος υπουργός έχει φροντίσει να κάνει γνωστούς τους «κεντρικούς άξονες» της επιχειρούμενης μεταρρύθμισης. Πρόκειται για την εισαγωγή ενός φορολογικού συστήματος που θα έχει στόχο την αύξηση των κρατικών εσόδων και την ταυτόχρονη στήριξη της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, σε καθεστώς κατάργησης των φορολογικών εκπτώσεων. Οπερ μεθερμηνευόμενοι -οι άξονες- σημαίνουν περισσότεροι φόροι συνολικά, λιγότεροι φόροι για τις επιχειρήσεις και κατάργηση των φοροαπαλλαγών που ισχύουν για διάφορες οικογενειακές δαπάνες (ενοίκιο, ιατρικά έξοδα, δαπάνες για φροντιστήρια κλπ). Ο γρίφος είναι ευκολότερος και από το «τι κάνει νιάου - νιάου στα κεραμίδια». Αποκλειστικός στόχος της κυβέρνησης είναι να εξασφαλίσει ακόμα μεγαλύτερες ενισχύσεις, μέσω του φορολογικού συστήματος, για τις επιχειρήσεις και τους εκπροσώπους της πλουτοκρατίας. Επειδή όμως πρέπει ταυτόχρονα να αυξάνονται και τα φορολογικά έσοδα του προϋπολογισμού, μισθωτοί - συνταξιούχοι και ΕΒΕ, θα κληθούν να πληρώσουν το «μάρμαρο», δηλαδή ακόμα περισσότερους φόρους. Εκτός κι αν μέσα από την καθημερινή οργάνωση της πάλης τους και τη λαϊκή συσπείρωση, την κλιμάκωση της αντίστασης και των διεκδικητικών τους αγώνων για την ανατροπή, δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις και αποκτήσουν τη δύναμη να... σκίσουν τη γάτα.