Δυο γεγονότα χαρακτηριστικά το τελευταίο διάστημα ανέδειξαν δύο διαφορετικούς κόσμους. Δυο κόσμους, που τους χωρίζει μια πραγματική άβυσσος. Από τη μια ο ηρωικός αγώνας και οι αξίες της εργατικής τάξης όπως αναδείχτηκαν ειδικά στη μάχη των ναυτεργατών. Από την άλλη, τα όσα διαδραματίστηκαν στη δίκη της «Ρικομέξ», όπου οι συγγενείς που ζητούν δικαίωση για τα τραγικά θύματα του σεισμού, εκτός από την εργοδοσία, έχουν να αντιμετωπίσουν και τους παρακεντέδες της τελευταίας, ορισμένους ξεπουλημένους από τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο αυτό σήμερα.

Στον ηρωικό αγώνα των ναυτεργατών: Οι απεργοί δίνουν τη μάχη για τα συμφέροντα ολόκληρης της ναυτοσύνης και, συνολικά, της εργατικής τάξης. Οπως και για το δικαίωμα του λαού, ιδιαίτερα των νησιωτικών περιοχών, για φτηνές και ασφαλείς θαλάσσιες μεταφορές. Αμέριστη εκδηλώνεται η αλληλεγγύη του ναυτεργάτη στο συνάδελφό του και η συμπαράσταση των άλλων εργαζομένων και της νεολαίας, που έσπευσαν και πήραν θέση στις αλυσίδες της περιφρούρησης του κοινού αγώνα ενάντια στα αιματοβαμμένα συμφέροντα του αδίστακτου κεφαλαίου.

Σε αντιπαράθεση μ' αυτήν την πραγματικότητα και τις αξίες της εργατικής τάξης, δεν μπορεί παρά να προκαλεί απέραντη θλίψη και αγανάκτηση η στάση των εξαγορασμένων - ξεπουλημένων λακέδων της εργοδοσίας που τις προηγούμενες μέρες βρέθηκαν απέναντι στα θύματα στη δίκη της «Ρικομέξ». Οι οποίοι με το επιχείρημα της εξασφάλισης της δικής τους, προσωπικής εργασίας, ζητούν να δοθεί συγχωροχάρτι στα εγκλήματα του εργοδότη τους που με τις σκόπιμες παραλείψεις και αμέλειες έστειλε στο θάνατο 39 αθώους εργαζόμενους στην επιχείρησή του και προκάλεσε ανείπωτη ψυχική οδύνη.

Η ιδιοτελής στάση αυτών των ελάχιστων παρακεντέδων της εργοδοσίας, δεν προσβάλλει μόνο τη μνήμη των θυμάτων, αλλά καταρρακώνει τις αξίες της ίδιας εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων που σέβονται τον ιδρώτα τους. Και γι' αυτό θα έπρεπε να ντρέπονται όσοι συμπεριφέρονται έτσι. Τι μας λένε; Ο θάνατός σου η ζωή μου! Να γίνουμε λύκοι, ανάλγητοι όπως εκείνοι, για το μικροσυμφέρον μας! Οχι κύριοι, όποιο προσωπικό συμφέρον κι αν επικαλείστε, η στάση σας είναι ανήθικη και καταδικαστέα και δεν έχει καμία σχέση με τα ανώτερα ιδανικά και τις αξίες της εργατικής τάξης. Πολύ χειρότερα, που δίνοντας συγχωροχάρτι στα εργοδοτικά εγκλήματα, προετοιμάζονται ουσιαστικά τα επόμενα και ακόμη χειρότερα κακουργήματα, σε βάρος κι άλλων αθώων εργαζομένων. Οχι! Η ιδιοτέλεια, η εξαγορά και η ανηθικότητα που εκπροσωπεί το μεγάλο καπιταλιστικό κεφάλαιο, δεν έχει καμία σχέση με τις αξίες της εργατικής τάξης, είναι δύο κόσμοι που τους χωρίζει άβυσσος...