Οι Αμερικανοί ηγέτες αισθάνονται και λειτουργούν ως αυτοκράτορες, αφού με την αξιοποίηση της τεράστιας στρατιωτικής μηχανής που διαθέτουν είναι σε θέση να επιβάλλουν τις απόψεις τους, με το «καλό» ή με το ζόρι, σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Πριν φτάσουν στην κινητοποίηση της ωμής στρατιωτικής δύναμης, έχουν τη δυνατότητα να πιέσουν και να εκβιάσουν, χρησιμοποιώντας τους Διεθνείς Οργανισμούς τους οποίους ελέγχουν, προσφέροντας οικονομικά ανταλλάγματα και προστασία σε όσα κράτη δορυφοροποιούνται πρόθυμα και κυρώσεις σε όσα αποκλίνουν από τις αμερικανικές οδηγίες.

Οι Αμερικανοί, πάντως, φέρονται στους «συμμάχους» και τους «φίλους τους», σαν αφέντες που απαιτούν απόλυτη υπακοή. Αντιμετωπίζουν ανεξάρτητες χώρες σαν προτεκτοράτα και φόρου υποτελείς. Μάλιστα, μετά την 11η Σεπτέμβρη η Ουάσιγκτον δεν τηρεί κανένα πρόσχημα. Η απαίτησή της να πραγματοποιούν αμερικανικές δυνάμεις νηοψίες στα χωρικά ύδατα κρατών όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Ν. Κορέα, η Ελλάδα, η Τουρκία κ.ά. περιγράφει απόλυτα την αυτοκρατορική εντύπωση που έχουν οι Αμερικανοί για τον εαυτό τους.

Τι κι αν η απαίτηση της Ουάσιγκτον σημαίνει εκχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος; Τι κι αν αντιβαίνει σε κάθε κανόνα εσωτερικού ή διεθνούς δικαίου; Καμία από όσες χώρες παρέλαβε το αμερικανικό αίτημα δεν το απέρριψε ακόμα και βεβαίως ούτε η Ελλάδα.