«

Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες τεμαχίζονται σε γραμμές "ελεύθερης δρομολόγησης", που θα περιλαμβάνουν τις πιο κερδοφόρες γραμμές, το "φιλέτο", και στις γραμμές "δημοσίου συμφέροντος", αυτές που δεν προκαλούν το ενδιαφέρον των εφοπλιστών και θα μένουν στο περιθώριο». Η εκτίμηση αυτή περιέχονταν σε κοινή ανακοίνωση των Κομματικών Οργανώσεων ναυτεργατών και νησιών του ΚΚΕ, που μοιράστηκε πριν από λίγες μέρες σε χιλιάδες αντίτυπα στους νησιώτες αλλά και στους επιβάτες των πλοίων της γραμμής. Οι Οργανώσεις του ΚΚΕ εκτιμούσαν ότι «ο κίνδυνος της απομόνωσης δεκάδων νησιών και του συνόλου του νησιωτικού συμπλέγματος κατά τη χειμερινή περίοδο καιροφυλακτεί».

Τα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες με θύματα τους κατοίκους των νησιών, τους επιβάτες αλλά και τους ναυτεργάτες δείχνουν πως η ανακοίνωση ήταν... υπεραισιόδοξη. Γιατί είμαστε ακόμα στο κατακαλόκαιρο και δε περνά μέρα που διάφορα νησιά να μην υφίστανται ήδη την απομόνωση που επιβάλλει η εφοπλιστική δράση. Δε πά' να φωνάζουν οι Καριώτες γιατί μια βδομάδα περιμένουν τρόφιμα από το Περαία, δε πά' να διαμαρτύρονται στους Λειψούς γιατί ξεπερνά τις 16 ώρες ο χρόνος μεταφοράς στο Πειραιά, αν γίνει το δρομολόγιο. Δε πά' να προειδοποιούν οι ναυτεργάτες πως η εντατικοποίηση προδιαγράφει ναυάγια. Οι εφοπλιστές ξέρουν πως αν δεν τα αρπάξουν σήμερα αύριο θα είναι αργά. Μια ζωή πειρατές, δεν κρατούν τυχαία τα σκήπτρα στην παγκόσμια ναυτιλία. Δικό τους το κράτος, πιο δικά τους τα Λιμεναρχεία, ακόμα πιο δικός τους και ο Τύπος, που σπεύδει να αναπαραγάγει διάφορες δικαιολογίες για τα αδικαιολόγητα.

Οι εφοπλιστές γνωρίζουν πως οι διαμαρτυρόμενοι επιβάτες, νησιώτες και ναυτεργάτες δε συνιστούν ακόμα ενιαίο κίνδυνο. Οσο ο καθένας αντιμετωπίζει το πρόβλημα σαν επιμέρους, σαν μόνο δικό του και το ξεχνά μετά την εκτόνωση της στιγμής, οι εφοπλιστές γνωρίζουν πως μπορούν να συνεχίζουν να ασυδοτούν. Οσο η καθυστέρηση ενός δρομολογίου, η επιλογή από τον εφοπλιστή να μεταφερθούν πολλά ΙΧ αντί λίγα φορτηγά και η ένταση στα μηχανοστάσια αντιμετωπίζονται σαν προβλήματα που δε συνδέονται με το άγριο κυνήγι του κέρδους. Οσο δε βλέπουμε στον πόλεμο που έχει ξεσπάσει μεταξύ των εταιριών ότι ο πληθυσμός αντιμετωπίζεται όπως ακριβώς το «κρέας» για τα κανόνια. Τόσο οι εφοπλιστές θα θησαυρίζουν και θρασύτατα το ΥΕΝ θα διαπιστώνει πως όλα βαίνουν καλώς.

Ο,τι συμβαίνει στην ακτοπλοΐα ήταν αναμενόμενο και με διαγνωσμένες έγκαιρα τις πολιτικές ευθύνες όλων όσοι υπερασπίζονται τον διαλυτικό κανονισμό 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την κατάργηση του καμποτάζ, που με νόμο πλέον και της ελληνικής κυβέρνησης έχει οριστεί για το Νοέμβρη του 2002. Οι νησιώτες, οι επιβάτες, οι ναυτεργάτες, αυτοί δηλαδή που πληρώνουν τον «υγιή ανταγωνισμό», όπως ονομάζεται το κυνήγι του κέρδους, έχουν κάθε συμφέρον να ορθώσουν όσο πιο γρήγορα μέτωπο αντίστασης στην πλήρη απελευθέρωση της ακτοπλοΐας. Διδασκόμενοι από το γεγονός ότι: Ενα σχεδόν χρόνο μετά το ναυάγιο του «Σαμίνα» και τα όσα ακούστηκαν για το μαχαίρι που θα έμπαινε στο κόκαλο, το μόνο που άλλαξε στην ακτοπλοΐα είναι πως γιγαντώθηκαν ακόμα περισσότερο τα μονοπώλια που ελέγχουν τις γραμμές, «ελαφρύνθηκαν» ακόμα περισσότερο οι τσέπες των επιβατών με αύξηση τουλάχιστον 7% των ναύλων, έγιναν ακόμα πιο σκληρές οι συνθήκες εργασίας των ναυτεργατών. Το επόμενο βήμα προδιαγράφεται ακόμα σκληρότερο: Οι τιμές των εισιτηρίων απελευθερώνονται πλήρως ενώ οι επιβάτες θα πληρώνουν και επίναυλο για τις «άγονες γραμμές». Στα πληρώματα ήδη προωθούνται οι συνθέσεις ασφαλείας, δηλαδή η μείωσή τους καθώς και η απελευθέρωση της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας. Ο Εθνικός Οργανισμός Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, που προτείνει το ΚΚΕ, εκ των πραγμάτων έχει αναδειχτεί σε ίτημα πρώτης γραμμής. Ο,τι δε συντείνει σ' αυτό θα συμβάλλει στην παράταση της «Οδύσσειας» για νησιώτες, ναυτεργάτες και επιβάτες.