«

Οταν μιλούν για ειρήνη, ετοιμάζονται για πόλεμο...». Μια αλήθεια, που θα ισχύει όσο υπάρχει ιμπεριαλισμός. Γι' αυτό όσο πιο πολύ μιλούν για «ειρήνη», άρα στην ουσία για πόλεμο, τόσο δεν πρέπει να μένουν μόνοι τους «σε χλωρό κλαδί...». Οταν μένουν ανενόχλητοι, φυσικό είναι να αποφασίζουν και να δρομολογούν αυτά που τα συμφέροντά τους υπαγορεύουν.

Μήπως περιμένουν να αρχίσουμε και να ρωτάμε: «Γιατί ΝΑΤΟ εξόπλισες, γύμνασες και ξαμόλησες στα Βαλκάνια τους Ουτσεκάδες και τα παρακλάδια τους; Γιατί κάθε τόσο δικοί σου άνθρωποι, όπως προχτές ο πολύς λόρδος Οουεν, βάζουν και ξαναβάζουν ζήτημα μετατόπισης των συνόρων στα Βαλκάνια; Γιατί οι Αμερικάνοι χτίζουν θεόρατα μόνιμα κτίρια στις βάσεις τους στο Κοσσυφοπέδιο; Γιατί η περίφημη συμφωνία μεταξύ των Αλβανών αυτονομιστών στην ΠΓΔΜ και των αλβανικών κομμάτων σ' αυτήν τη χώρα για τη λεγόμενη μεγάλη Αλβανία υπογράφτηκε με τη μεσολάβηση Αμερικάνου διπλωμάτη στον ΟΟΣΑ;».

Από την εμπειρία του πρόσφατου πολέμου στη Γιουγκοσλαβία αποδείχτηκε στην πράξη πως, ακόμα και όταν δεν έχουν αφορμή, την κατασκευάζουν. Γι' αυτό όσο ακραία και να φαίνονται με την πρώτη ματιά τα σενάρια που με τον ένα ή άλλο τρόπο ανακατεύουν και την Ελλάδα σε πιθανές συρράξεις στα Βαλκάνια, δε γράφονται «στα κουτουρού». Είναι αλήθεια πως αλλιώς την ανακατεύουν, για παράδειγμα, οι ονομαστοί αρθρογράφοι της «Ουάσιγκτον Ποστ» και αλλιώς οι εφημερίδες που εκδίδονται στην ΠΓΔΜ. Είναι ολοφάνερο πως οι διαφορετικές εκδοχές πηγάζουν και από διαφορετικές σκοπιμότητες.

Το σίγουρο, πάντως, είναι πως μόνο ειρήνη δεν έχει γίνει στην περιοχή και ας λένε ο Α. Τσοχατζόπουλος και η κυβέρνησή του ό,τι θέλουν. Μόλις προχτές στις συγκρούσεις που έγιναν στο Τέτοβο - λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορά μας - σκοτώθηκαν πέντε στρατιώτες των κυβερνητικών στρατευμάτων, χώρια οι τραυματίες. Αρα, ας βρουν αλλού να πουλήσουν τα περί «ασφάλειας» και «συνεργασίας στην περιοχή», την ώρα που πρακτικά η συμμαχία τους κάνει ό,τι μπορεί για να διατηρεί «στεγνά τα φιτίλια...». Αν υπήρχε περίπτωση να γυρίσουν την πλάτη στους ΝΑΤΟικούς, ίσως να διεκδικούσαν δίκαια τον «απαραίτητο σεβασμό». Τώρα είναι υποχρεωτικά με τους «απέναντι». Με εκείνους που βάζουν τις φωτιές ντυμένοι πυροσβέστες...

Ο,τι και να σχεδιάζουν, όποια εκδοχή και να επικρατήσει από τον εσωτερικό τους ανταγωνισμό, θα είναι ολέθρια για την περιοχή. Σκοπός είναι να μην αφεθεί να δρομολογηθεί καμιά δικιά τους εκδοχή. Αυτό δε γίνεται από μόνο του. Γίνεται μόνο με τη συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα στις εξελίξεις, που με τους αγώνες του μπορεί να ανατρέπει σχέδια του ιμπεριαλισμού και να επιβάλει τα δικά του.