Το καταφύγιο είναι «έξω»! | Επωνύμως | ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Το καταφύγιο είναι «έξω»!

Κάθε κράτος έχει τη δικαιοδοσία, ακριβέστερα υποχρεούται να προστατεύει τους πολίτες του. Είναι υπεύθυνο να αντιμετωπίζει δυσμενείς για τον πληθυσμό καταστάσεις. Ανάλογου ή και ακόμα μεγαλύτερου μεγέθους είναι η ευθύνη του κράτους να προλαμβάνει δυσάρεστες καταστάσεις και να προετοιμάζεται γι' αυτές. Ολα αυτά είναι αυτονόητα και δεδομένα. Ομως η κυβέρνηση καθόλου δε δικαιούται να κρύβεται πίσω από τα αυτονόητα, θέλοντας να αποφύγει τις απαντήσεις που υποχρεούται να παράσχει στους Ελληνες πολίτες σχετικά με τα ερωτηματικά που προκύπτουν έπειτα από την αποκάλυψη του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη».

Πρόκειται για το απόρρητο έγγραφο που μοιράστηκε στα δημοτικά και στα νηπιαγωγεία της Αθήνας που περιλαμβάνει αναλυτικές οδηγίες στα σχολεία ώστε να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες που θα έχει για τους μαθητές το ενδεχόμενο ενός από αέρος βομβαρδισμού την ώρα του μαθήματος...

***

Τα όσα ψέλλισε μέχρι χτες η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά ικανοποιούν την απαίτηση των γονιών και των μικρών μαθητών, όλης της ελληνικής κοινωνίας, για ουσιαστική ενημέρωση. Η προσπάθεια της κυβέρνησης αναλώθηκε να εμφανίσει το απόρρητο έγγραφο περίπου σαν μια «τυπική διαδικασία», κάτι σαν «υπόθεση ρουτίνας». Εμφανής η στόχευσή της ακόμα ακόμα και να υποβαθμίσει το όλο ζήτημα, περιορίζοντάς το σε ένα «υπηρεσιακό λάθος». Λάθος που αφορά όχι το γιατί συντάχθηκε αυτό το κείμενο. Το «κακό» και το «λάθος» για την κυβέρνηση είναι ότι ο «Ρ» ξετρύπωσε την υπόθεση... Για το ουσιαστικό, φυσικά, δε γίνεται καμία νύξη.

Το ουσιώδες στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι άλλο και συγκεκριμένα: Ποιοι ήταν οι λόγοι για την προώθηση ενός... «αντιαεροπορικού» σχεδιασμού στα σχολεία της χώρας; Η ανάγκη των συντακτών των απόρρητων οδηγιών να αναμορφώσουν τον Πολιτικό Σχεδιασμό Εκτάκτων Αναγκών (ΠΣΕΑ) με τέτοιο τρόπο, προέκυψε διά της «επιφοιτήσεως»; Κάθε λογικός άνθρωπος που στοιχειωδώς παρακολουθεί τα γεγονότα στα Βαλκάνια δεν μπορεί να ικανοποιείται από τις... «μη απαντήσεις» της κυβέρνησης.

***

Τα ερωτήματα είναι σαφή:

α) Είναι τυχαίο ότι η αναμόρφωση του ΠΣΕΑ προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των από αέρος βομβαρδισμών, ξεκίνησε - όπως πιστοποιούν τα έγγραφα - παραμονές της επιδρομής κατά της Γιουγκοσλαβίας (Φλεβάρης '99) και ολοκληρώθηκε τώρα που οι ευρωατλαντιστές μιλούν για «επανασχεδιασμό του χάρτη» στα Βαλκάνια, καθιστώντας πιο ορατό τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ανάφλεξης;

β) Η κυβέρνηση θεωρεί «πρόληψη» να στέλνει οδηγίες στα σχολεία για την αντιμετώπιση των βομβαρδισμών, αλλά την ίδια ώρα να συμμετέχει στον Οργανισμό που βομβαρδίζει σχολεία, σανατόρια, νοσοκομεία και αμάχους; Είναι «πρόληψη» η εμπλοκή της χώρας σε πολεμικά παιχνίδια, είτε διά της συνυπογραφής επιδρομών, είτε διά της αποστολής Ελλήνων φαντάρων εκτός των ελληνικών συνόρων, υπό τη σημαία εκείνου που βομβάρδισε τα σχολεία στη Γιουγκοσλαβία;

γ) Η γλώσσα των «ανατριχιαστικών» πολεμικών περιγραφών στην οποία είναι γραμμένες αυτές οι οδηγίες, αλλά και οι συμβουλές στους γονείς να συμβάλουν οικονομικά για την κατασκευή «ασφαλών καταφυγίων» (!) σε τι αποβλέπουν; Θέλουν να μας προστατέψουν ή μήπως να «εξοικειωθούμε» στη σκέψη ενός ενδεχόμενου βομβαρδισμού;

***

Η κυβέρνηση της συμμετοχής στη ΝΑΤΟική επιδρομή, αφ' ενός, δεν έχει το ανάστημα να υποδύεται ότι «φροντίζει πριν από μας για μας». Η κυβέρνηση υποχρεούται να εξηγήσει: Τι ξέρει; Τι την καθιστά τόσο... «προβλεπτική» ώστε να συμπεριλαμβάνει στα ενδεχόμενα πρόκλησης έκτακτων συνθηκών ακόμα και βομβαρδισμούς;

Αφ' ετέρου, είναι υπόλογη και για την υφέρπουσα ψυχολογικού τύπου «επιδρομική» συμπεριφορά της. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση θα επιθυμούσε το 98% του ελληνικού λαού να μάθαινε να ζει σαν... «βομβαρδίσιμο», έτοιμο να βρεθεί στα καταφύγια, φοβισμένο και κυρίως μακριά από το πραγματικό καταφύγιο. Και το πραγματικό λαϊκό καταφύγιο είναι έξω στους δρόμους. Στους δρόμους της καταδίκης και της αντίστασης ενάντια σε όσους θέλουν τους λαούς στα καταφύγια...

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ