Μαζί με τις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, φαίνεται ότι «ιδιωτικοποιούνται» και στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δραστηριοποιούνται στο δημόσιο τομέα. Παράδειγμα, ο Χ. Σαλελές, μέχρι πρότινος γενικός διευθυντής του «διαπλεκομένου» ΟΠΑΠ, που προσελήφθη στην εταιρία «Θρύλος ΑΕ», συμφερόντων του Σ. Κόκκαλη. Με τη δημοσιοποίηση της «ιδιωτικοποίησής» του, ανακοίνωσε την παραίτησή του από την ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια να αποσυνδέσει τη δική του (;) «επαγγελματική» επιλογή, από τις πολιτικές επιλογές του κυβερνώντος κόμματος. Παρόμοιο το περιστατικό που αφορά στον πρώην υπουργό Χρ. Ροκόφυλλο - εκ των στενών συνεργατών και προσωπικών φίλων του Κ. Σημίτη - ο οποίος παραιτήθηκε, επίσης, από την ΚΕ του ΠΑΣΟΚ για να έχει - όπως πολλοί ισχυρίζονται - «λυμένα τα χέρια» να συνεργαστεί, σε νομικό επίπεδο, με τον Π. Σφηνιά, της γνωστής «καραβοπνίχτρας» ακτοπλοϊκής εταιρίας, MFD.

Εκτός μάχιμης πολιτικής οδηγούν τα κουρασμένα βήματά τους ο Β. Μαλέσιος, βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ και έτερος τις Ηπειρώτης, ο Στ. Τζουμάκας, αποτυχών υποψήφιος βουλευτής στη Β` Αθηνών. Ο πρώτος, αν και γνωστός «σημιτικός», δηλώνει απογοητευμένος από την κυβέρνηση και το κόμμα του και απειλεί πως δε θα «ξανακατέβει» για βουλευτής, ούτε θα αποδεχτεί άλλο τι κρατικό, ή κομματικό αξίωμα και πόστο. Ο δεύτερος δηλώνει, ωσαύτως, απογοητευμένος - ο καπιταλισμός εξακολουθεί να υπάρχει και η κυβέρνηση Σημίτη δεν προχωράει γρήγορα στη σοσιαλιστική οικοδόμηση της Ελλάδας, παραπονείται, ο «παπανδρεϊκός» και μετέπειτα «εκσυγχρονιστής» πρώην υπουργός - και γι' αυτό αποφάσισε να «πάρει των ομματιών του» και να φύγει στην ξενιτιά, με τόπο προορισμού τη Νέα Υόρκη.

Προς τι η αναφορά σε αποχωρούντα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος; Πρόκειται, μήπως, για μείζονα πολιτική απώλεια, η οποία θα επηρεάσει άμεσα και ζωτικά τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας; Πέρα από απλουστεύσεις του τύπου «έχασε η Βενετιά βελόνι» και προσβλητικούς, εν πολλοίς, ισχυρισμούς ότι «αφόδευσεν η φορβάς εν αλωνίω», πράγματι οι προαναφερθείσες αποχωρήσεις ουδέν σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία του πολιτικού σκηνικού θα προκαλέσουν. Αλλωστε, η άρχουσα τάξη της χώρας μας έχει τη δυνατότητα να αναπληρώνει αμέσως τους, για οιονδήποτε λόγο, αποχωρούντες - είτε εκτάκτως, είτε ως ευδοκίμως τερματίσαντες τις υπηρεσίες τους - και να πληροί τις κενές θέσεις που δημιουργούνται στο πολιτικό προσωπικό της. Πολλώ δε μάλλον που, τη σήμερον ημέρα, υπάρχουν πολλές πολιτικές εφεδρείες, έτοιμες και ικανές να συνδράμουν στο έργο της κυβέρνησης, κατοικοεδρεύουσες όχι μόνο εντός του κυβερνώντος κόμματος, αλλά σε άλλους κομματικούς χώρους.

Λίγο, λοιπόν, το «κακό» για την κυβέρνηση, οι αποχωρήσεις κάποιων κομματικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, σε ό,τι αφορά, βεβαίως, στην ουσία του θέματος. Πλην, όμως, η συγκυρία κατά την οποία λαμβάνουν χώρα δημιουργεί προβλήματα στον πρωθυπουργό. Διότι αυτό το διάστημα ο Κ. Σημίτης, πλέει εν μέσω «ναυαγίων». Οι 80 νεκροί του «Σαμίνα» και οι διασωθέντες του ναυαγίου, παρά την ανικανότητα, ή και την αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού, επιρρίπτουν πολιτικές ευθύνες στην κυβέρνηση, όπως και οι πυροπαθείς του καλοκαιριού και οι πλημμυροπαθείς της πρώτης φετινής φθινοπωρινής μπόρας. Είναι δε και η, απροσδόκητη για πολλούς, επιτυχία της προχτεσινής πανελλαδικής, πανεργατικής απεργίας, που του προκαλεί μεγάλες ανησυχίες κι εύλογους προβληματισμούς για το κατά και επί πόσο ακόμα η πολιτική της κυβέρνησης θα «περνάει» χωρίς αντιδράσεις και αντιστάσεις. Γι' αυτό και ο πρωθυπουργός σκέφτεται: «Ας κρατιόταν λίγο η φοράδα, να περάσει αυτή η δύσκολη συγκυρία και μετά ας λέρωνε τ' αλώνι...»