Oι δρομολογημένες διευθετήσεις στα ελληνοτουρκικά, που επιταχύνθηκαν μετά την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα, σε συνδυασμό με τις «διαρροές» από τις διμερείς συνομιλίες, που περιγράφουν το πλαίσιο της επικείμενης συμφωνίας, εντείνουν τις ανησυχίες και προϊδεάζουν για το τι συντελείται στο επίπεδο της «μυστικής διπλωματίας», με δοσμένους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις αντιπαραθέσεις στην περιοχή. Οπως όλα δείχνουν, οι διευθετήσεις που αφορούν στο Αιγαίο βρίσκονται στην τελική τους ευθεία. Καθόλου τυχαία, τόσο χρονικά, όσο και ως προς το περιεχόμενό τους, «κουμπώνουν» στα νέα ιμπεριαλιστικά δόγματα, όπως αποτυπώνονται στη νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ περί «ενεργειακής ασφάλειας» αλλά και στο σχέδιο περί «νέας Μέσης Ανατολής».

Κάθε καινούρια εξέλιξη επιβεβαιώνει τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ. Οι προωθούμενες διευθετήσεις δεν υπηρετούν την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων με κριτήριο την ειρηνική συνύπαρξη των λαών και τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Αντίθετα, στοχεύουν στη διεύρυνση του πεδίου δράσης των επιχειρηματικών ομίλων που εκμεταλλεύονται τους ενεργειακούς πόρους και στη διευθέτηση του όλου τοπίου, με βάση τους σύγχρονους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και καταμερισμούς. Χαρακτηριστικές είναι οι πιέσεις Αμερικανών διπλωματών να επιταχυνθεί η οικονομική δραστηριοποίηση των δύο χωρών στο Αιγαίο, κύρια στον τομέα της ενέργειας, ακόμα και αν παραμένουν οι συνοριακές - όπως τις χαρακτηρίζουν - διαφορές. Αλλά και η πρεμούρα του ΝΑΤΟ να ολοκληρωθεί η διχοτόμηση και συνδιαχείριση, για να λειτουργήσει απρόσκοπτα η λυκοσυμμαχία στη ΝΑ Μεσόγειο.

Το πλαίσιο της διευθέτησης στο Αιγαίο, σύμφωνα με όσα διαρρέονται, βρίσκεται εκτός του Διεθνούς Δικαίου, καθώς παρακάμπτει τους ισχύοντες κανόνες (Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 αλλά και Συνθήκη της Λοζάνης του 1923) και θα βασίζεται στην αποδοχή εκ μέρους της ελληνικής πλευράς των τουρκικών «ζωτικών συμφερόντων» στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου. Παραδοχή που είχε γίνει αρχικά με τη συμφωνία της Μαδρίτης του 1997. Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με παραίτηση από τα νόμιμα - κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και εντείνει τη διαπραγμάτευση επί των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων με γνώμονα τις τουρκικές διεκδικήσεις, μέσα πάντα στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών προτεραιοτήτων.

Μια τέτοια εξέλιξη θα σημάνει καταστροφικές συνέπειες για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, την άμυνα της χώρας, αλλά και ευρύτερα για την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή των Βαλκανίων, της Α. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής με τεράστιους απρόβλεπτους κινδύνους για το λαό μας, τους άλλους γειτονικούς λαούς. Η προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων σε συνθήκες όξυνσης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και των ανταγωνισμών, είναι υπόθεση της λαϊκής πάλης, αναπόσπαστα δεμένη με την πάλη για απόκρουση της αντεργατικής λαίλαπας. Η ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής πάλης για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου στη χώρα μας, το ρίζωμα αυτής της πάλης και στις δυο άκρες του Αιγαίου και ο συντονισμός της, είναι η μόνη που μπορεί να δρομολογήσει εξελίξεις προς το αμοιβαίο όφελος των δύο λαών.