Το έκτακτο συνέδριο της ΝΔ δε θα μπορούσε να ξεφύγει από τη «μοίρα» αυτού του κόμματος και άρα να επιβεβαιώσει τα αναμενόμενα. Μετά την τρίτη κατά σειρά εκλογική ήττα για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήρθε στην επιφάνεια η χρόνια εσωκομματική κρίση και βέβαια άρχισε η γκρίνια, οι αμφισβητήσεις και η εσωστρέφεια. Από την άλλη, το 43% που πήρε στις εκλογές θεωρείται, όχι αδικαιολόγητα ως ένα βαθμό, ως επιβράβευση της πολιτικής που ακολούθησε τα προηγούμενα χρόνια και φυσικά η ηγεσία της ΝΔ δεν πρόκειται να αλλάξει ρότα. Αντίθετα, μοναδικό της μέλημα στο εξής είναι πώς θα αποδείξει, ότι σε αυτή την πολιτική, την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική, είναι ο καλύτερος διαχειριστής. Αν κανείς δει πίσω από τις εντυπώσεις και την εσωκομματική φαγωμάρα αυτό ήταν το βασικό μήνυμα - και - του συνεδρίου: Σύσσωμη η ηγεσία της ΝΔ παραμένει δύναμη αντιπολίτευσης στα λαϊκά συμφέροντα.

Το πρόβλημα προκύπτει από τη στιγμή που αυτή ακριβώς την πολιτική η ηγεσία της ΝΔ επιχειρεί να την εμφανίσει ως πολιτική υπέρ των πολλών! Ταυτόχρονα, όπως είπε στην εισήγησή του ο Κ. Καραμανλής, θέλει να περάσει το μήνυμα ότι «εμείς εκφράζουμε τις αντιστάσεις της κοινωνίας»! Πρόκειται φυσικά για επιχείρηση παραπλάνησης των λαϊκών στρωμάτων, στα οποία θέλει να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι είναι «δίπλα στον πολίτη» και ενάντια στην «καθεστωτική λογική» του ΠΑΣΟΚ. Λέει όμως τη μισή αλήθεια. Είναι δίπλα στον πολίτη μόνο στο βαθμό που θέλει να του αποδοθούν τα «δικαιώματα» που του αναγνωρίζει η νεοφιλελεύθερη πολιτική και ιδεολογία, και αντιδρά - αναγκαστικά - στις επιλογές της κυβέρνησης μόνο όταν αυτές δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του συνόλου της άρχουσας τάξης και λειτουργούν «προνομιακά» για ορισμένους ισχυρούς.

Το κυρίαρχο όμως είναι ότι προσφέρει, με κάθε τρόπο, την απόλυτη πολιτική συναίνεσή της στην κυβέρνηση να προχωρήσει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά στην εφαρμογή της πολιτικής της. Το είπε άλλωστε ξεκάθαρα ο Κ. Καραμανλής: «Απαιτούνται - και είναι ανάγκη να προωθηθούν άμεσα - ριζοσπαστικές αλλαγές στην κατεύθυνση της φιλελεύθερης πολιτικής. Επιμένουμε στη δημοσιονομική εξυγίανση, στην απελευθέρωση της αγοράς, στην επίσπευση των αποκρατικοποιήσεων, στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό. Οπου η κυβέρνηση μπορέσει να ακολουθήσει τις αρχές και τις κατευθύνσεις του προγράμματός μας θα μας βρει συμπαραστάτες».

Από την άλλη, όμως, δε θέλει να κρίνεται γι' αυτή την πολιτική της από τα λαϊκά στρώματα και επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από το εφεύρημα του «μεσαίου χώρου». Στον όρο αυτό αποφεύγει να δώσει ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο, ακριβώς γιατί είναι βουτηγμένος μέχρι το λαιμό στο νεοφιλελευθερισμό. Στο όνομα του ότι «σχεδόν όλοι οι Ελληνες» αποδέχονται τις επιλογές της και ότι έχει κυριαρχήσει πλήρως η ιδεολογία και πολιτική της, επιχειρεί, μέσω του «μεσαίου χώρου», να στρέψει το ενδιαφέρον στην «πολιτική συμπεριφορά», δηλαδή στην αρχή της συναίνεσης και συνεννόησης, στη μετριοπάθεια, στην κατάργηση των διαχωριστικών γραμμών, και άλλα παρόμοια. Παράλληλα, ο «μεσαίος χώρος» επιστρατεύεται για να πείσει ότι η πολιτική της δεν είναι ακραία, αλλά κινείται στο χώρο του «κέντρου»! Αυτός είναι και ο λόγος που στην ταμπέλα της δηλώνει «παράταξη του φιλελευθερισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης»!

Οι λαϊκές μάζες δεν επιτρέπεται να έχουν αυταπάτες για το ρόλο και την πολιτική της ΝΔ. Από αυτή την άποψη η όποια μετεξέλιξη και εκσυγχρονισμός της θα είναι ακόμα πιο επικίνδυνος για τα λαϊκά συμφέροντα.