Στη συνέχεια, απ' τους ελέγχους του υπουργείου Υγείας αποκαλύφθηκε ιδιωτική κλινική σε πιλοτή πολυκατοικίας στα Τρίκαλα ή η «εισαγωγή αλλοδαπών ασθενών» στο νοσοκομείο της Βέροιας, καθώς και η απασχόληση «εν εφημερία» στο ίδιο νοσοκομείο αλλοδαπής που δήλωνε γιατρός.

Υστερα ένας ασθενής απ' την Καρδίτσα κατέληξε μέσα σε ασθενοφόρο περιφερόμενος από νοσοκομείο σε νοσοκομείο της Θεσσαλίας εις αναζήτηση ενός κρεβατιού σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Ακολούθησε η πτώση οροφής σε κεφάλι ασθενούς σε θάλαμο νοσηλείας του Ασκληπιείου Βούλας...

Και η απάντηση: Ολες αυτές οι περιπτώσεις είναι σοβαρά συμπτώματα της απορύθμισης του δημόσιου συστήματος υγείας.

Μάλιστα, τα περιστατικά «σκάνε» σε τομείς, στους οποίους ο υπουργός επιχειρεί να παρουσιάσει κάποιες κινήσεις «βελτιωτικών παρεμβάσεων».

Ομως, η σοβαρή παθογένεια συνολικά του συστήματος δεν μπορεί να δώσει ούτε την αίσθηση τέτοιων παρεμβάσεων.

Πώς να μην υπάρχουν ελλείψεις σε κρεβάτια ΜΕΘ, όταν κοντά στα πενήντα τέτοια κρεβάτια είναι κλειστά, γιατί λείπει το απαραίτητο νοσηλευτικό προσωπικό;

Την περασμένη Τετάρτη ο υπουργός ανακοίνωσε ότι οι ελλείψεις στις ΜΕΘ -όπως και στις μονάδες τεχνητού νεφρού- θα αντιμετωπιστούν με μετακινήσεις έμπειρου προσωπικού που θα αντικατασταθεί με συμβασιούχους.

Μα είναι δυνατόν να υπάρξει λειτουργικός σχεδιασμός στις μονάδες υγείας με τέτοιους εμπειρισμούς;

Ο υπουργός θέλει να δώσει το μήνυμα ότι δε θα υπάρξει ανοχή και ασυλία στην κακοδιαχείριση. Ομως ποιοι ασκούν την κακοδιαχείριση; Την κύρια ευθύνη για την κακοδιαχείριση έχουν οι διορισμένοι απ' την κυβέρνηση στις νευραλγικές θέσεις. Και τα τελευταία εφτά χρόνια είναι άνθρωποι που διορίστηκαν απ' το ΠΑΣΟΚ...

Ωστόσο όμως, οι πραγματικές δηλαδή αιτίες της αρνητικής για το λαό κατάστασης στα νοσοκομεία έχουν βαθύτερες αιτίες και είναι σύμφυτες με την αντιμετώπιση της υγείας ως εμπόρευμα.

Η απουσία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας οδηγεί στην απόχη της κερδοσκοπικής δραστηριότητας στο χώρο της υγείας. Στην ίδια απόχη οδηγεί και το γεγονός οτι ο ψηφιακός αγγειογράφος του Ευαγγελισμού είναι στα «κουτιά» ή γιατί ο συμβατικός αγγειογράφος του ΚΑΤ έπαθε ανεπανόρθωτη βλάβη. Ή γιατί δεν υπάρχει δεύτερος αξονικός τομογράφος στον «Ευαγγελισμό» ή γιατί ο νέος αξονικός τομογράφος στο ΚΑΤ δε λειτούργησε ακόμα.

Ετσι αναπτύχθηκε και γιγαντώθηκε ο επιχειρηματικός και κερδοσκοπικός τομέας υγείας, που τώρα εμφανίζεται ως τιμητής και διεκδικεί το «φιλέτο» της περίθαλψης στο όνομα των κοσμογονικών αλλαγών της παγκοσμιοποίησης.

Το ΕΣΥ -που υπήρξε αίτημα του λαϊκού κινήματος και του κινήματος των νέων γιατρών στη μεταπολίτευση- θεσμοθετήθηκε το 1983, μπήκε σε εφαρμογή δυο χρόνια μετά, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.

Ηταν ο καρπός του πρώιμου έρωτα του ΠΑΣΟΚ με την υποτιθέμενη αλλαγή, το οποίο όμως δεν αναγνώρισε ποτέ το ΕΣΥ ως νόμιμο παιδί του. Και τώρα που το κυβερνητικό κόμμα συμπεριφέρεται ως ευρω-γιάπις αντιμετωπίζει το ΕΣΥ σαν αποπαίδι.

Υπάρχει, βέβαια, η ανάγκη για ένα διαφορετικό δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας, το οποίο -ανεξάρτητα απ' τον ιδιωτικό τομέα- θα καλύπτει τις ανάγκες ολόκληρου του πληθυσμού.

Αλλά, αυτό απαιτεί άλλη πολιτική, απαιτεί την οργανωμένη κοινωνικοπολιτική πάλη του λαού για την επιβολή της.