Μια σοβαρή αντιδραστική ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση του κεφαλαίου, με αιχμή τον αντικομμουνισμό και τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, βρίσκεται σε εξέλιξη και σε σχολεία και πανεπιστήμια. Στο στόχαστρό της έχει τις εύπλαστες νεανικές συνειδήσεις με σκοπό να τις εμποτίσει με τις αξίες του καπιταλισμού, να τις μετατρέψει σε υποστηρικτές του συστήματος εκμετάλλευσής τους, να τις στρέψει ενάντια στην πάλη, ενάντια στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και ιδιαίτερα ενάντια στη μοναδική διέξοδο που ανοίγεται μπροστά στους εργαζόμενους και τη νεολαία: Την πάλη για το σοσιαλισμό. «Κραχτό» είναι το παράδειγμα διδασκαλίας της Ιστορίας από καθηγήτρια σε Γυμνάσιο της Ηλιούπολης, που με αφορμή την κρίση του 1929 επιχείρησε να ταυτίσει το φασισμό και το ναζισμό με το σοσιαλισμό, τον οποίο ονομάζει «σταλινισμό».

Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Η επιχείρηση ξαναγραψίματος και διαστρέβλωσης της Ιστορίας είναι ενταγμένη από την κορυφή μέχρι τα νύχια στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αλλωστε, στον καπιταλισμό, το σχολείο, το σύνολο της εκπαίδευσης, αποτελεί ιδεολογικό μηχανισμό του καπιταλιστικού συστήματος. Η εκπαίδευση είναι όπλο στα χέρια της αστικής τάξης για να κατηχήσει τους μαθητές ώστε να γίνουν αύριο ευέλικτοι εργαζόμενοι, χωρίς μόρφωση και δικαιώματα, αλλά πεισμένοι ότι ο καπιταλισμός είναι αέναος, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ότι το συμφέρον τους είναι το συμφέρον του κεφαλαίου. Τα σχολικά εγχειρίδια βρίθουν τέτοιων παραδειγμάτων γιατί στόχος του αστικού σχολείου δεν είναι να διαπαιδαγωγήσει νέους με στέρεη γνώση, με αντίληψη και κατανόηση των νόμων της κοινωνικής εξέλιξης και της θέσης τους στην κοινωνία, αλλά να «μαγειρεύεται» η «γνώση» και να προσαρμόζεται στις σύγχρονες επιδιώξεις του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό εξαπολύεται σφοδρή συκοφαντική επίθεση στο σοσιαλισμό - σήμερα στα σχολεία, χτες στο Ευρωκοινοβούλιο και στο ΚΚΕ - ακριβώς επειδή οι κομμουνιστές και το Κομμουνιστικό Κόμμα στέκονται εμπόδιο στα σχέδια του ιμπεριαλισμού. Στο «πρόσωπο» του Κομμουνιστικού Κόμματος, ουσιαστικά μπαίνει στο απόσπασμα η πάλη για μια καλύτερη ζωή.

Απέναντι στο σχολείο της αμορφωσιάς, αλλά και, έτσι όπως εξελίσσεται, του σκοταδισμού, πρέπει να ορθωθεί ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης από μαθητές, γονείς και κυρίως από εκπαιδευτικούς. Γιατί οι εκπαιδευτικοί παίζουν ρόλο - κλειδί σε αυτή την υπόθεση: Αυτοί καλούνται να διδάξουν στα παιδιά ένα «μάτσο» ψέματα κατά παραγγελία του ιμπεριαλισμού. Και είναι οι πρώτοι που πρέπει να αντισταθούν. Είναι καθήκον τους να αρνηθούν να γίνουν ο αγωγός μέσα από τον οποίο διαποτίζονται τα νεανικά μυαλά με στρεβλώσεις, αντιεπιστημονικές και ανιστόρητες διδαχές. Είναι χρέος τους να αρνηθούν να «σπείρουν» στην κοινωνία αμόρφωτους ανθρώπους.

Γιατί οι εκπαιδευτικοί δεν είναι απλοί κρατικοί υπάλληλοι, ο ρόλος τους δεν είναι να «χτυπάνε κάρτα» στο σχολείο. Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν γρανάζι του ιδεολογικού μηχανισμού του καπιταλιστικού συστήματος. Παίζουν ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση της σκέψης, του προσανατολισμού, της συνείδησης της νέας γενιάς. Και με βάση αυτόν ακριβώς το ρόλο τους, το ρόλο του παιδαγωγού πρέπει να πάρουν θέση: Θα βάλουν την «υπογραφή» τους στη διαμόρφωση νέων αμόρφωτων ανθρώπων, σκυφτών υπερασπιστών του ιμπεριαλισμού ή θα συμβάλλουν στο μπόλιασμα των νέων με στέρεη γνώση, στην άνδρωσή τους με όπλο την επιστημονική αλήθεια, στην αφύπνισή τους ώστε να μπορούν να προχωρήσουν την κοινωνία ένα βήμα προς τα μπρος;