Κι ενώ το ΝΑΤΟ, από παγκόσμιος χωροφύλακας των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού, εξελίσσεται, με την εφαρμογή του νέου δόγματός του, σε στρατό κατοχής επί εχθρικών κρατών - βλέπε Γιουγκοσλαβία και Ιράκ - αλλά και επί φιλικών χωρών - π.χ. η ΝΑΤΟική κατοχή στην Ελλάδα κατέστη φανερή σε όλους, με αφορμή την, εν εξελίξει, άσκηση «Dynamic Mix 2000» - παρατηρούνται, ταυτοχρόνως και αλλαγές σε κάθε χώρα - μέλος της Συμμαχίας, οι οποίες σχετίζονται με την οργάνωση και λειτουργία των εθνικών στρατών και της αστυνομίας. Ολες οι νέες εξελίξεις στο ΝΑΤΟ και οι αναπροσαρμογές στα κράτη - μέλη, στοχεύουν στην εμπέδωση του καθεστώτος της ιμπεριαλιστικής «νέας τάξης».

Στην κατεύθυνση των «εθνικών προσαρμογών» κινείται ο ριζικός μετασχηματισμός του στρατού της Γερμανίας, ώστε, όπως τονίζεται αρμοδίως, «ξεπερνώντας τους φόβους του ιστορικού παρελθόντος, να μπορεί να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες» και η εκπαίδευση ειδικών τμημάτων των γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε να ανταποκρίνονται «σε συνθήκες στρατιωτικών επιχειρήσεων στα αστικά κέντρα» και η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να δημιουργήσει «επαγγελματικό - μισθοφορικό στρατό», για να χρησιμοποιείται προς εξυπηρέτηση στόχων και σκοπών εντός και εκτός Ελλάδας. Ανάλογες αλλαγές προσαρμογής στο νέο καθεστώς γίνονται και σε αστυνομικό επίπεδο. Στην Ελλάδα. π.χ., η αστυνομία προσανατολίζεται, σχεδόν αποκλειστικά, στην προληπτική αντιμετώπιση των λαϊκών αντιδράσεων και στην καταστολή του μαζικού λαϊκού κινήματος. Η «πρόβα» που έγινε προχτές στο κέντρο της Αθήνας, που αποκλείστηκε ασφυκτικά για την αντιμετώπιση μιας καταφανώς μικρής κι οπωσδήποτε ειρηνικής διαδήλωσης αναπληρωτών καθηγητών, αποτελεί απόδειξη για του λόγου το ασφαλές.

Οεπιδιωκόμενος και, εν πολλοίς, υλοποιούμενος με επιτυχία, σκοπός όλων αυτών των εξελίξεων, είναι διπλός: Πρώτον, η αντιμετώπιση, εκ των προτέρων και προληπτικώς, κάθε προσπάθειας αμφισβήτησης της «νέας τάξης», μη ένταξης στο νέο καθεστώς, ή και «απεξάρτησης» απ' αυτό. Και δεύτερον, η καταστολή, εν τη γενέσει της, κάθε προσπάθειας λαϊκής ανυπακοής και αντίδρασης μέσα στην παγκόσμια επικράτεια του ιμπεριαλισμού. Ο ιμπεριαλισμός, απαλλαγμένος τα δέκα τελευταία χρόνια από τον ιστορικό αντίπαλό του, το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, αλλάζει και οργανώνεται καταλλήλως, για να ελέγχει τα πάντα στο νέο καθεστώς που διαμορφώνεται παγκοσμίως και στο οποίο καταργούνται τα σύνορα και τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα - η απώλεια για την Ελλάδα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στο Αιγαίο γίνεται φανερή στην, εν εξελίξει, ΝΑΤΟική άσκηση - στρατιωτικοποιούνται πλήρως οι διεθνείς σχέσεις και αστυνομοκρατούνται ασφυκτικά οι κοινωνίες.

Ηπερίοδος που διέρχεται σήμερα η ανθρωπότητα είναι από τις πλέον επικίνδυνες στην ιστορική διαδρομή της. Ο ιμπεριαλισμός εμφανίζεται απόλυτος κυρίαρχος επί γης κι επιχειρεί να υποτάξει στο άρμα του την Ιστορία. Να γιατί σήμερα ακόμα και η παραμικρή προσπάθεια αντίστασης στο καθεστώς της «νέας τάξης» έχει τεράστια και βαρύνουσα σημασία. Η καθημερινή «παρενόχληση», π.χ., των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων κατοχής από τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές κατά του ΝΑΤΟ και του ιμπεριαλισμού, στη Θεσσαλονίκη, αξίζει πολλά. Οπως πολλά αξίζουν η επιμονή της Γιουγκοσλαβίας να μην ενσωματώνεται στη «νέα τάξη», ή και η ύπαρξη της σοσιαλιστικής Κούβας. Αυτές οι «αγκίδες» στο σώμα του ιμπεριαλισμού, όχι μόνο τον ενοχλούν σφόδρα, αλλά μπορούν και να τον «δηλητηριάσουν», απαλλάσσοντας το μέλλον από την επικίνδυνη, για την ανθρωπότητα, παρουσία του.