Από το φρενήρη ενθουσιασμό που κατέλαβε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σε όλο τον πλανήτη για την εκλογή στη θέση του Προέδρου των ΗΠΑ του Μπάρακ Ομπάμα δεν εξαιρείται ούτε η χώρα μας. Πλήθος διθυράμβων γέμισε τις σελίδες των εφημερίδων, ενώ οι τηλεοπτικοί δέκτες «πλημμύρισαν» από πολιτικούς αναλυτές, που μας καλούσαν στο πρόσωπο του Αφροαμερικανού νέου Προέδρου να διακρίνουμε την «ιστορική ανατροπή και αλλαγή», που θα συμπαρασύρει ολόκληρο τον πλανήτη σε μια ...«προοδευτική στροφή».

Αφού το έδαφος στρώθηκε κατάλληλα, επιχειρώντας να εμφανίσει τον Ομπάμα σαν εκφραστή «καινούριων ιδεών», ένα δεύτερο κύμα προπαγανδιστικών κειμένων στον αστικό Τύπο ήρθε για να καλέσει τον ελληνικό λαό, προτάσσοντας την καταγωγή του νέου Προέδρου - γιος Κενυάτη μετανάστη - να ...υποκλιθεί στην «αμερικανική δημοκρατία» που επιτρέπει σ' ένα μαύρο να γίνει Πρόεδρός της. Μπροστά στο «μεγαλείο» μιας τέτοιας ...δημοκρατίας, όλες οι γραφίδες των μεγάλων συγκροτημάτων του Τύπου υποκλίνονται και αναρωτιούνται για το ποιος μπορεί να τρέφει «αντιαμερικανικά αισθήματα». Το σύνθημα «είμαστε όλοι Αμερικανοί», που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από όλες τις κυβερνήσεις - μέλη των ιμπεριαλιστικών σχηματισμών μετά τους «δίδυμους πύργους» και οδήγησε στις δολοφονικές επεμβάσεις στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, σήμερα ξανάρχεται στο προσκήνιο...

Η άρχουσα τάξη των ΗΠΑ βρήκε στο πρόσωπο του Ομπάμα τον αστό πολιτικό ηγέτη, που θα δώσει και πάλι λάμψη στη «βιτρίνα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Εν μέσω της οικονομικής κρίσης και κυρίως μπροστά στην ολοένα και αυξανόμενη απέχθεια των λαών απέναντι στο ίδιο το ιμπεριαλιστικό σύστημα, το αμερικανικό κεφάλαιο λάνσαρε τον Ομπάμα σαν το «νέο ηγέτη» που πρεσβεύει το πνεύμα της «ανανέωσης». Για να γίνει πιο πειστικό το σενάριο, δαπανήθηκαν εκατομμύρια δολάρια και επιστρατεύτηκαν τα ΜΜΕ, τα οποία φιλοτέχνησαν το πρόσωπο του φτωχόπαιδου από το Σικάγο, που δούλεψε για να σπουδάσει, νίκησε το κατεστημένο και, τελικά, μπήκε στο Λευκό Οίκο.

Ο Μπάρακ Ομπάμα δεν είναι εκφραστής των συμφερόντων του αμερικανικού λαού, όσο και αν αυτό επιχειρούν ποικιλοτρόπως να περάσουν στις συνειδήσεις των εργαζομένων τα επιτελεία της αστικής τάξης. Είναι ο εκλεκτός της Γουόλ Στριτ και των μεγάλων συμφερόντων (η λίστα με τους χορηγούς της προεκλογικής καμπάνιας του πείθει και τον πιο δύσπιστο). Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν προήλθε από «παρθενογένεση». Πριν φτάσει στην Ουάσιγκτον, υπήρξε κυβερνήτης του Ιλινόις και έδωσε εξετάσεις στην άρχουσα τάξη, ψηφίζοντας, επικυρώνοντας και εφαρμόζοντας αντιδραστικά και αντεργατικά νομοθετήματα. Ηδη, από την προεκλογική του εκστρατεία, έχει ξεκαθαρίσει ότι θα διατηρήσει τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής όπου Γης και θα απαντήσει άμεσα στα «κράτη - αλήτες», που θα μπουν εμπόδιο στα ιμπεριαλιστικά του σχέδια.

Απέναντι σε όλους αυτούς, που μας καλούν να γίνουμε «όλοι Αμερικανοί» και να ξεπεράσουμε τις αντιαμερικανικές μας «αγκυλώσεις», απαντάμε: Είμαστε όλοι Αμερικανοί, αλληλέγγυοι, όμως, με τα 47 εκατομμύρια των ανασφάλιστων Αμερικανών πολιτών. Τα 40 εκατομμύρια, που ζουν με συσσίτια. Τα εκατομμύρια των ανέργων, που «διαμένουν» στις σύγχρονες παραγκουπόλεις, επειδή έχασαν τα σπίτια τους στους πλειστηριασμούς. Είμαστε, όμως, απέναντι στους πολιτικούς εκφραστές των δολοφόνων των λαών. Ο καθένας με την τάξη του. Η διέξοδος για τους λαούς δε βρίσκεται στην αναζήτηση «ηγετών» με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά στην όξυνση της ταξικής πάλης, για την ανατροπή του συστήματος που γεννά και αναπαράγει τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τους πολέμους.